Θα ήθελα να παραθέσω μερικές σκέψεις με αφορμή την συγκέντρωση του Μαστοράκου την προηγούμενη Κυριακή και όσων είπε στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου μας.Καταρχήν αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν ότι δεν αναφέρθηκε στην νεολαία, και έχω την αίσθηση ότι η νεολαία είναι εκείνη που γενικότερα δεν έχει να περιμένει και πολλά από τις παρατάξεις του δήμου μας, καθώς δεν φαίνεται να την υπολογίζουν ιδιαίτερα, είτε στο πρόγραμμα τους, πόσο μάλλον πρακτικά οι διάφοροι πολιτικάντηδες της πόλης μας.
Είναι θλιβερό να μένει η νεολαία εκτός των προτεραιοτήτων όχι μόνο στο επίπεδο του δήμου, αλλά συνολικά στην επικράτεια. Και όμως με θλίψη διαπιστώνουμε ακόμα μια φορά ότι δεν υπάρχει διάθεση να ασχοληθεί ή να φροντίσει κανείς για τις νέες γενεές στο Ηράκλειο.
Αντιθέτως όλοι θα κάνουν εκτενείς αναφορές στα δικαιώματα και τις ανάγκες της τρίτης ηλικίας (και καλά κάνουν), γνωρίζουμε βέβαια ότι η Τρίτη Ηλικία είναι εκείνη που λειτουργεί περισσότερο δογματικά σε ότι αφορά τις κομματική πειθαρχία, όμως η «ατίθαση» νεολαία δεν μπορεί να περιμένει, ούτε βρίσκουν κάποιοι, ότι έχει δικαιώματα.
Αυτό επιβεβαιώνεται ακόμα και από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του δήμου, χρόνια τώρα, όπου οι επιλογές αφορούσαν, αφενός, μια πολύ μικρή μερίδα ενδιαφερομένων, αφετέρου, δεν ήταν ελκυστικές για την νεολαία.
Ακόμα και το στέκι νεολαίας που είχε γίνει στην πολυτεχνείου, ονομάστηκε «Ναυτίλος» (μάλλον ο νονός του, ήταν νεολαίος όταν ήταν στα επάνω του ο Ιούλιος Βερν) και η διακόσμηση ήταν μεν ανάλογη της ονομασίας, αλλά θύμιζε περισσότερο ψαροταβέρνα παρά στέκι νεολαίας. Φυσικά σαν χώρος και σαν ιδέα απέτυχε, ενώ από ένα σημείο και έπειτα, βλέπαμε μόνο μέλη των ΚΑΠΗ, μια και οι τιμές ήταν φθηνότερες από τις υπόλοιπες καφετέριες της πλατείας.
Ένα άλλο σημείο που το θεωρώ μεγάλη γκάφα από τον Μαστοράκο, είναι το ότι δεν είπε ξεκάθαρα αν θα είναι επικεφαλής της παράταξης «Δημοκρατική Συνεργασία» για το χρίσμα του δημάρχου. Μίλησε για το ότι κανένας δεν εκδήλωσε ενδιαφέρον για την υποψηφιότητα, και αναρωτιέμαι, ως τι έκανε την συγκέντρωση ο Γ. Μαστοράκος?
Ως αρχηγός μια παράταξης που ενδέχεται να μην είναι μέχρι τις δημοτικές εκλογές επικεφαλής?
Ως πρώην δήμαρχος?
Ως δημοτικός σύμβουλος?
Ως ΠΑΣΟΚΟΣ?
Φυσικά δε το συζητάω για το κομβόι που σέρνει μαζί του, φιγούρες που λυμαίνονταν τον δήμο χρόνια, που ήταν επαγγελματίες δημοτικοί σύμβουλοι, που έχουν τεράστια ευθύνη για το κατάντημα της παράταξης.
Είδα πρώην γλείφτες του Μαστοράκου να δίνουν το παρόν, ενώ την έχουν βολέψει μια χαρά και με τον Γεωργόπουλο... παρόλα αυτά, φιλιά και αγκαλιές ο Μαστοράκος μαζί τους… Να τους χαίρεσαι Γιώργο μου.
Σε ότι αφορά την αυτοκριτική, δε μου φάνηκε καθόλου πιστικός, καθώς όλα τα λάθη τα χρέωσε στην φυσιολογική φθορά που μπορεί να έχει κάποιος που διοικεί 16 χρόνια.
Θεωρώ ότι ποτέ δεν θεώρησε ο Μαστοράκος ότι έχει κάνει λάθος κινήσεις και αυτή η υπέρμετρη εμπιστοσύνη στον εαυτό του, τον οδήγησαν σε αυτό το σημείο.
Αυτό που πρέπει να καταλάβει ο πρώην δήμαρχος Ηρακλείου, είναι ότι, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, όσο έξυπνος και ικανός πολιτικός μπορεί να θεωρείτε.
Εντωμεταξύ μέσα σε όλα τα άλλα, έδειξε για μια ακόμα φορά περίεργη επιμονή με τον σταθμό του ΗΣΑΠ στο ψαλίδι. Η άρνηση του για αυτή την προοπτική είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Τα επιχειρήματα του αστεία, καθώς ανατρέπονται αυτομάτως, αφού έχουμε το παράδειγμα του σταθμού του ΗΣΑΠ στην πλατεία.
Αυτό που δεν κατάλαβα είναι αν ο Μαστοράκος όπως επίσης και ο Μπάμπαλος, εμφανίζονται σαν μεσσίες που θα σώσουν το Ηράκλειο?
Μετά από τόσα χρόνια διοίκησης και κρίσιμων αποφάσεων που έφεραν το Ηράκλειο σε αυτή την κατάσταση, θεωρούν ότι ο κόσμος δεν έχει μνήμη?
Υποτιμούν άραγε την νοημοσύνη μας?
Οι φιλοδοξίες και των δύο να αναρριχηθούν μέσα από τα δημοτικά στην κεντρική πολιτική δεν θα περάσει. Είναι πασιφανές ότι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στον δήμο μας, και ο μοναδικός τους σκοπός, καθώς και οι δύο είναι ιδιαιτέρως φιλόδοξοι, είναι να χρησιμοποιήσουν τον δημαρχιακό θώκο ως προθάλαμο στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Αν ενδιαφέρονταν για τον δήμο μας, δεν θα επέτρεπαν στον Γεωργόπουλο να κερδίσει τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, αλλά ο καθένας τους ήθελε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, και οφείλουμε να μη το κάνουμε, γιατί μιλάμε για την καθημερινότητα μας, για το επίπεδο διαβίωσης στην πόλη μας, για καλύτερες συνθήκες για τα παιδιά μας και τον εαυτό μας.