Οι δημότες και δημότισσες Ηρακλείου Αττικής επέλεξαν τον Νώντα Σπυρόπουλο και τον Παντελή Βλασσόπουλο για να αναμετρηθούν την Κυριακή 14 Νοεμβρίου διεκδικώντας την δημαρχεία στον δήμο μας.
Από την μια υπάρχει ένας κομματικός μηχανισμός που έχει επιστρατευτεί προκειμένου να μην εκθέσει τις επιλογές της Ιπποκράτους και του αδελφού του υποψηφίου Ροβέρτου Σπυρόπουλου, από την άλλη το επιτελείο της παράταξης του Παντελή Βλασσόπουλου κάνει επαφές με Ηρακλειώτες προκειμένου να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη που θα μεταφραστεί σε στήριξη την Κυριακή στις 14 Νοεμβρίου.
Υπάρχουν πολλά ερωτήματα που έχουν δημιουργηθεί τις τελευταίες μέρες και αφορούν κυρίως την περίπτωση της υποψηφιότητας του Νώντα Σπυρόπουλου.
Ένα σοβαρό ερώτημα το οποίο μας αφορά όλους καθώς την Κυριακή έχουμε να επιλέξουμε τον δήμαρχο της πόλης μας είναι, πως ένας επιχειρηματίας σαν τον Νώντα Σπυρόπουλο, με μια επιχείρηση που όπως ο ίδιος έχει πει οι εξαγωγές μόνο φτάνουν τα 2 εκατομμύρια ευρώ, επιλέγει για 3μιση χρόνια να την αφήσει προκειμένου να ασχοληθεί σαν δήμαρχος με το Ηράκλειο Αττικής.
Είναι ένα εύλογο ερώτημα το όποιο μπορεί ο καθένας να αναρωτηθεί για τον εαυτό του σε περίπτωση που θα ήταν στην θέση του Νώντα Σπυρόπουλου.
Σε συνδυασμό με το ότι ο Νώντας Σπυρόπουλος δεν είναι δημότης Ηρακλείου τα τελευταία 20 χρόνια, μάλιστα ούτε τα εκλογικά του δικαιώματα δεν φρόντισε να μεταφέρει από την Αρκαδία, δημιουργεί αναπόφευκτα όργιο πονηρών σεναρίων και σκέψεων.
Το ποσοστό του 1ου γύρου σίγουρα ήταν απογοητευτικό για τον Νώντα Σπυρόπουλο και το επιτελείο του καθώς είχε τεράστιες απώλειες, 2525 ψήφους από το 2006, και 5931 ψήφους από τις βουλευτικές εκλογές του 2009.
Παρά τις εκκαθαρίσεις, παρά την μερική ανανέωση τα αποτελέσματα ήταν από τα χαμηλότερα που είχε ποτέ η παράταξη που υποστηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ.
Το θετικό κατά την γνώμη μου είναι ότι οι δημότες επέλεξαν ανεξάρτητα από τις κομματικές καταβολές τους. Τα 2 κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία στην χώρα μας συγκέντρωσαν μόλις το 38,41% του συνολικού ποσοστού του εκλογικού σώματος, ενώ οι δύο υποψήφιοι που δεν είχαν την στήριξη των κομμάτων συγκέντρωσαν το 42,72%.
Το ερώτημα είναι αν και την ερχόμενη Κυριακή οι Ηρακλειώτες θα επιλέξουν για δήμαρχο τον γείτονα τους, τον άνθρωπο που έβλεπαν και θα βλέπουν καθημερινά στην πλατεία και στις γειτονιές της πόλης?. Εκείνον που τον γνωρίζουν χρόνια, που τα παιδιά τους είναι συμμαθητές τα παιδιά του στο ίδιο σχολείο ή συμπαίκτες στην ίδια ομάδα?
Τα παραπάνω μπορεί να σας φαίνονται λαϊκίστικα και απλοϊκά, ίσως και προβοκατόρικα.
Αλλά έτσι είναι φίλοι μου.
Αν ο δήμαρχος δεν είναι ένας από εμάς, τότε πως θα γνωρίζει τα προβλήματα της πόλης?
Αν δεν έχουμε την άνεση και την οικειότητα να τον προσεγγίσουμε πως θα του μεταφέρουμε το πρόβλημα μας, και όταν λέω πρόβλημα δεν μιλάω για ρουσφέτια.
Η λογική των προηγούμενων χρόνων είχε απομακρύνει τους δημότες από την δημοτική αρχή. Όταν κάποιος δημότης είχε ένα πρόβλημα η επίλυση του αυτομάτως μεταφράζονταν σαν υποχρέωση απέναντι στον δημοτικό σύμβουλο ή τον αντιδήμαρχο που θα την αναλάμβανε. Οι αυτονόητες υπηρεσίες και παροχές στους δημότες είχαν μετατραπεί σε όργιο πελατειακών σχέσεων.
Κάποιοι πονηροί δημοτικοί σύμβουλοι το εκμεταλλεύτηκαν και το διατήρησαν σαν καθεστώς με αποτέλεσμα να κάνουν καθεστώς και την εκλογή τους για χρόνια στον δήμο.
Την Κυριακή έχουμε την ευκαιρία να ρισκάρουμε.
Να αρνηθούμε την λογική των κομματικών εξαρτήσεων και υποχρεώσεων, και να δοκιμάσουμε Ηρακλειώτες τους δικούς μας ανθρώπους, αδέσμευτους χωρίς κομματικές πιέσεις ή υποχρεώσεις.
Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που τον δήμο μας τον διεκδικεί μια παράταξη που δεν έχει καμία υποχρέωση σε κανένα κόμμα, που τα στελέχη που την απαρτίζουν έχουν το περιθώριο να λειτουργήσουν αυτοβούλως χωρίς καμία κομματική ή πολιτική εξάρτηση.
Η Κυριακή 14 Νοεμβρίου μπορεί να είναι μια μέρα που θα γραφτεί στην ιστορία του Ηρακλείου, μπορεί και όχι…
Εσύ αποφασίζεις.