Ο ΚΑΛΟΣ Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΚΔΟΤΗΣ

Και ξαφνικά το 1/3 του τοπικού τύπου στάζει χολή για την διοίκηση.

Τα 2/3 φαίνεται ακόμα να στηρίζουν τον δήμαρχο, κάνοντας γαργάρα ότι στραβό συμβαίνει στο Ηράκλειο.

Φυσικά το 1/3 δε το έπιασε ξαφνικά ο πόνος για την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη, μη πω ότι χοντρό-καρφώνεται, μιας και αυτή η αντίδραση στα κακώς κείμενα της δημοτικής αρχής ξεκίνησε από μετά την δημοσίευση της ΖΩ για τα τιμολόγια των 100.000 χιλιάδων και τον διορισμό της αδελφής... (http://zonews.gr/Index.php?showbody=1&articleid=8450)

Η άλλη τοπική εφημερίδα ασχολείται με μουστάρδες, λογικό, εφόσον ο εκδότης συχνά πυκνά επισκέπτεται τον δήμαρχο.

Οι δυναμικές στη τοπική ενημέρωση έχουν αλλάξει, ο χτύπος είναι η μοναδική πλέον τοπική εφημερίδα που παραμένει συνεπής στην κυκλοφορία εβδομαδιαίου φύλλου.
Οι άλλες δύο ανάλογα με το πώς πάνε τα πράγματα κυκλοφορούν φύλλο κάθε 15 μέρες ή κάθε μήνα.

Είναι λογικό ο χτύπος να θέλει να εκμεταλλευτεί αυτή την κατάσταση, στέλνοντας το μήνυμα «ή με στηρίζεις να σε στηρίξω ή με γράφεις και εγώ θα σε πολεμήσω».
Είναι επίσης και μια ευκαιρία για να τακτοποιηθούν παλιά χρωστούμενα έστω και αν αφορούσαν προφορικές συμφωνίες με προκατόχους. Χρησιμοποιώ το άρθρο της ΖΩ σαν υπόθεση εργασίας, μιας και ο χτύπος δεν έχει καταγγείλει το άρθρο.

Το κλου της υπόθεσης είναι ότι ο χτύπος χτυπάει την δημοτική αρχή για να στείλει το μήνυμα (το είχε κάνει και παλαιότερα για 1-2 μήνες με τον Γεωργόπουλο η ΖΩ και μετά ούτε γάτα ούτε ζημιά) η ΖΩ που είναι μάλλον πιο κοντά στην δημοτική αρχή δημοσιεύει κάτι που με έμμεσο τρόπο θέλει να καταδείξει την εκβιαστική πρακτική του χτύπου και να δικαιολογήσει τα τελευταία πιπεράτα δημοσιεύματα που αδειάζουν τον δήμαρχο.

Είναι μια κατάσταση όπως ο καλός ο κακός και ο ΕΚΔΟΤΗΣ. Ο εκδότης έχει και καλά επίπεδο και δεν ασχολείται με τα καμώματα του κίτρινου τύπου, αλλά με μουστάρδες.

Τελικά ποιος χτυπάει το ντέφι και ποιος χορεύει?

Κάθε δημοτική αρχή, θέλει να τα έχει καλά με τις πηγές ενημέρωσης της πόλης της, υπολογίζοντας την εικόνα που περνάει τους δημότες μέσω του τοπικού τύπου.
Στο παρελθόν, ακόμα και με προφορικές συμφωνίες δήμαρχοι εξασφάλιζαν την ησυχία τους, και κάποιοι εκδότες εξασφάλιζαν έσοδα με πλάγιους πλην νομότυπους τρόπους για τις εφημερίδες τους.

Όταν όμως τα πράγματα στραβώσουν και οι προφορικές συμφωνίες παρουσιάσουν κωλύματα ο μόνος τρόπος που έχουν οι εκδότες να ζητήσουν τα συμφωνημένα είναι δημοσιεύματα που θα καταδείξουν την κακή εικόνα της δημοτικής αρχής.

Όλο αυτό είναι ένα παρασκηνιακό παιχνίδι από το οποίο, το πολύ, να ωφεληθούν 2 στην χειρότερη περίπτωση ένας. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι η ενημέρωση έχει χάσει το νόημα της και λειτουργεί ανάλογα με τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων.

Για ακόμα μια φορά το Ηράκλειο και οι δημότες περνάνε στο περιθώριο…