Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΝΤΑΗΔΩΝ

Την προηγούμενη Παρασκευή συνέβη ένα πρωτόγνωρο περιστατικό στο δημαρχείο του Ηρακλείου. Ιδιοκτήτης καφέ-εστιατορίου με την συνοδεία δύο «φουσκωτών» πήγε να διαμαρτυρηθεί για την απόφαση της επιτροπής ποιότητας ζωής να μην επιτρέψει στον ιδιοκτήτη να απλώσει τραπεζοκαθίσματα στην πλατεία Θ. Κολοκοτρώνης.

Η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο, έπεσαν κάποιες ψιλές, ακούστηκαν διάφορα εκατέρωθεν, λίγο πολύ έχει γίνει γνωστό το τι ακριβώς έγινε.

Το παράδοξο είναι ότι παρά το μπάχαλο που έγινε, δεν έγιναν μηνύσεις, δε πήγε κανείς στο αυτόφωρο, και το θέμα έληξε έτσι απλά.

Νομίζω ότι ήταν μια τεράστια ευκαιρία που έχασε η δημοτική αρχή, να χρησιμοποιήσει το περιστατικό σαν αφορμή και να επιβάλει τον νόμο και την τάξη στην πλατεία της πόλης. Πώς να κάνει κάτι τέτοιο αν υπάρχουν γραμμάτια που χρωστάει ή υποσχέσεις που έδωσε προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά προκειμένου να εξασφαλίσει την υποστήριξη (κυρίως οικονομική) ορισμένων καταστηματαρχών?

Φυσικά δε μπορεί να αποδειχθεί τίποτα αν υπάρχουν σχέσεις εξάρτησης της δημοτικής αρχής με κάποιους μαγαζάτορες, διάφορα ακούγονται κατά καιρούς και μόνο ελάχιστοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι αν υπάρχουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και τι μπορεί αυτές να αφορούν.

Θεωρώ ότι το περιστατικό δημιουργεί σημαντικό θέμα για την πόλη μας.
Το συγκεκριμένο καφε-εστιατόριο και στο παρελθόν είχε δείξει επιθετική στάση, όταν η δημοτική αστυνομία είχε επισκεφτεί τον χώρο και ήθελε να μετρήσει τα τετραγωνικά που χρησιμοποιούνται για τα τραπεζοκαθίσματα.
Τότε με απαξιωτικό τρόπο κάποιοι από το καφέ-εστιατόριο πρόγκηξαν κυριολεκτικά τους υπαλλήλους του δήμου που τελικά δεν έκαναν την δουλειά τους.

Η δημοτική αρχή δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία, φυσικά δε περίμενε ότι αφήνοντας τα περιθώρια για νταηλίκια ότι θα έφτανε η κατάσταση στο περιστατικό της Παρασκευής, και τότε το θέμα έληξε χωρίς φασαρίες.

Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω τον ιδιοκτήτη του καφέ-εστιατορίου, το επιχείρημα του ήταν ότι σε άλλες περιπτώσεις η δημοτική αρχή κάνει τα στραβά μάτια ή εγκρίνει παρόμοια αιτήματα άλλων ιδιοκτητών όταν εκείνοι θέλουν να απλώσουν τραπεζοκαθίσματα σε παρακείμενους δημοτικούς χώρους.

Έτσι είναι…
αν σου ξεφύγει μία κατάσταση τότε δε θα αργήσει να ξεχειλώσει.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι η δημοτική αρχή.

Δεν γνωρίζω τι χρωστάει ή τι υποσχέσεις έγιναν σε κάποιους μαγαζάτορες, το σίγουρο είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πολλοί από αυτούς δεν πληρώνουν αυτά που οφείλουν στον δήμο (για αυτό δεν αφήνουν και τους υπαλλήλους να μετρήσουν τους χώρους εκμετάλλευσης) κάποιοι αρνούνται να πληρώσουν όταν γνωρίζουν ότι κάποιοι δε το κάνουν, και κάποιοι αν δε γίνουν αποδεκτά, ακόμα και παράλογα αιτήματα τους τότε καταφεύγουν στην βία και τον εκφοβισμό.

Αντί όλους αυτούς να τους κυνηγήσει η δημοτική αρχή, και να χρησιμοποιήσει την αφερεγγυότητα τους αλλά και την ανάρμοστη συμπεριφορά τους ως λόγο να μην ξαναπάρουν άδεια για την λειτουργία των μαγαζιών τους, η δημοτική αρχή διαλέγει μια πιο βελούδινη στάση με την οποία ο δήμος βγαίνει χαμένος, και αυτοί οι κύριοι εκμεταλλεύονται αυτή την αντιμετώπιση ως αδυναμία με αποτέλεσμα να κάνουν ότι γουστάρουν στην πλατεία, και αν συναντήσουν εμπόδια μπορεί να ρίξουν και καμία φάπα σε αυτόν που έχει αντιρρήσεις.

Δε θέλουμε νταβατζήδες στο Ηράκλειο, και κανέναν νταή που έχει την εντύπωση ότι οι πλατείες και τα πάρκα πρέπει να γίνουν τραπεζοκαθίσματα με το έτσι θέλω.

Καταρχήν ήδη πολλοί από αυτούς δεν πληρώνουν αυτά που πρέπει στον δήμο, ενώ τα χρεώνουν ως δημοτικό τέλος στις τιμές των προϊόντων τους, αρνούνται να αποδώσουν 1-3% για την χρήση δημοτικού χώρου, που θα μπορούσε να ήταν στην διάθεση των δημοτών, με πιο σκεπτικό λοιπόν όλοι αυτοί απαιτούν και από πάνω?

Ποιος τους εξέθρεψε όλους αυτούς, που έχουν φτάσει στο σημείο να μην υπολογίζουν τίποτα?

Πως μπορεί να μπει μια τάξη στην πλατεία όταν κάποιοι μαγαζάτορες μόνο απαιτούν και κανείς δε τολμά να επιβάλλει τον νόμο.

Μη θεωρείτε υπερβολή, μετά από χρόνια, να δούμε τραπεζοκαθίσματα και στο θεατράκι της πλατείας.

Αυτή η ολιγωρία ή ατολμία της διοίκησης μας οδηγεί αναπόφευκτα στο ότι η δημοτική αρχή έχει συνάψει σχέσεις εξάρτησης με κάποιους ιδιοκτήτες στην πλατεία. Η άμεση αντίδραση της διοίκησης θα μπορούσε να ήταν η ανάκληση της άδειας του συγκεκριμένου καταστήματος, και ένα τελεσίγραφο για τα υπόλοιπα μαγαζιά της πλατείας, ότι αν εμποδίσουν υπαλλήλους του δήμου, αν δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο δήμο, αν διαπιστωθεί οποιαδήποτε παρατυπία που να αφορά χρήση ή συμπεριφορά, τότε αυτόματα θα ανακαλούνται οι άδειες λειτουργίας ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ.

Η βλακεία των εκάστοτε διοικούντων είναι ότι ποτέ δεν υπολόγισαν ότι μια πρακτική που θα έβαζε τάξη στο τεράστιο πρόβλημα της πλατείας, θα έφερνε πολλούς περισσότερους ψήφους, απ’ ότι η διατήρηση καλών σχέσεων και με κάποιους μαγαζάτορες που παράλληλα μπορεί να ενισχύουν οικονομικά τις παρατάξεις τους.

Αν οι αιρετοί μας φοβούνται για την σωματική τους ακεραιότητα, υπάρχουν και τα ασφαλιστικά μέτρα, και αν φοβούνται τόσο πολύ τότε ας απαλλαγούν από τα αξιώματα τους.