Υπάρχουν όμως και εκείνοι που επίσης ασχολούνται με τα κοινά που έχουν την άποψη ότι οι αριθμοί αποτυπώνουν με την ψυχρή λογική τους την έτσι και αλλιώς (από το Νοέμβριο του 2009 ως σήμερα) ασφυκτικά ανυπόφορη πραγματικότητα. Οι ίδιοι λένε ότι αν και κάποιες φορές τα νούμερα δεν βγαίνουν όσοι (για αντικειμενικούς και μη λόγους) θεωρούνται (και είναι) outsider μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να κόψουν πρώτοι το νήμα των Δημοτικών & Περιφερειακών Εκλογών.
Κάτι ανάλογο συνέβη και στις εκλογές του Νοεμβρίου 2010 στην πόλη αυτή με την επικράτηση της ΑΚΕΠ μέσα από την σχεδόν «κλειδωμένη» από τον Αύγουστο του 2009, και τελικά ανακοινωθείσα τον Ιούλιο του 2010 σύμπραξη για την ανάληψη της εξουσίας με την «Ηράκλειο – Επόμενη Μέρα».
Η σύμπραξη δύο διαφορετικών πολιτικών χώρων κάτω από την ίδια ομπρέλα, χωρίς την επίσημη υποστήριξη κανενός κομματικού φορέα έγινε για πρώτη φορά μετά το 1990 στο Ηράκλειο Αττικής με διάφανες και εξίσου ξεκάθαρες διαδικασίες και δεσμεύσεις.
Βεβαίως, όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές στη ροή της πολιτικής ιστορίας του Ηρακλείου Αττικής, δεν τηρήθηκαν ποτέ μέχρι σήμερα οι όποιες δεσμεύσεις και δεν ίσχυσαν στο πλαίσιο άσκησης της εξουσίας διαδικασίες πάνω από το τραπέζι.
Μετά από μια τετραετία (2006-2010) «μαϊμού» για τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της πόλης αυτής (που είχε την πολιτική στήριξη της ΝΔ) και μέσα από αδυσώπητες και ακόμη και σήμερα ατελείωτες παλινωδίες του πολιτικού χώρου που εκφραζόταν από το ανύπαρκτο (και τότε και σήμερα) ΠΑΣΟΚ, η σύμπραξη αυτή στάθηκε ικανή να δημιουργήσει ένα πλειοψηφικό ρεύμα και να φέρει στη διοίκηση του Δήμου στις τελευταίες εκλογές τη σημερινή Δημοτική Αρχή.
Πιο απλοποιημένα οι πολίτες όντας εξουθενωμένοι από την αναπαραγωγή γνωστών και παλαιών πολιτικών συνταγών αποφάσισαν να στείλουν στη διοίκηση του Δήμου κάτι το οποίο φάνταζε διαφορετικό από τα ήδη δοκιμασμένα και αρκούντως καταδικασμένα πολιτικά σχήματα.
Σήμερα δύο χρόνια σχεδόν μετά τις τελευταίες Δημοτικές& Περιφερειακές Εκλογές η Δημοτική Αρχή της πόλης επιμένει να συντηρεί πολιτικές παλαιάς κοπής και προφασιζόμενη την ολοένα και χειρότερη οικονομική κατάσταση του κράτους επιμένει να καλύπτει για λόγους ευνόητους, όλους όσους κατέστησαν το Δήμο στον «αυτόματο» πιλότο των χρεών και της ύφεσης.
Μικρό το κακό καθώς στην Ελλάδα του 2012 κανένας από τους μνηστήρες της Πηνελόπης δεν μπορεί και δεν θέλει να προχωρήσει σε ρεαλιστικές, μετρήσιμες και εφαρμόσιμες λύσεις. Οι εκλογές του 2014 είναι τόσο κοντά, όσο και μακριά αφού η έννοια του χρόνου είναι πάντα σχετική στη λήψη των όποιων αποφάσεων και στην άσκηση των όποιων πολιτικών. Ωστόσο το εκλογικό σώμα δεν αντέχει (σήμερα περισσότερο παρά ποτέ) σε άλλες καθυστερήσεις και άλλα ανεξόφλητα πολιτικά γραμμάτια στην κοσμογωνιά του Ηρακλείου Αττικής.
ΥΓ: Ένα παλαιό ρητό από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας λέει πως: « Πρέπει να φαίνεσαι αδύναμος, όταν είσαι δυνατός και δυνατός όταν είσαι αδύναμος».
ΥΓ1: Υγεία να έχουμε και προχωράμε. Φιλιά στην οικογένεια
ΥΓ2: Σας χαιρετώ με τους στίχους του BD Foxmoor με τη συνοδεία της Έλλης Πασπαλά από τη δουλειά των Active Member με τίτλο «Κοσμογωνιά»
Τραβήξου πιο πέρα μούσα μου και δωσ μου
λίγο έμπνευση να γράψω δυο λόγια για την γωνιά του κόσμου
που διαλέξαμε να φτιάξουμε το όνειρό μαςμε λίγο χώμα και νερό απ τον ουρανό μας.
Με την φωτιά που καίγε τώρα καιρό τα σωθικά μας
τρατάρουμε και το φονιά μας
η φυγή μας στολίστηκε με μελωδίες και λέξειςκαι γουστάρουμε πολύ ψυχή μου κοίτα να αντέξεις.
Σκίσαμε λίγο τα μανίκια απ την παλιά την φορεσιά
τώρα χωρίς δεκανίκια και μακριά απ' τη μοιρασιά
θα κοιτάμε χωρίς ποτέ να γελάμεκάποτε όλα ήταν μαζί δεν το ξεχνάμε.
Κάποιοι διαλέξανε απλά τα ρούχα τους να ναι καλά
ντυθήκανε ανάλογα και φύγαν για ψηλά
άλλοι αράξανε στη λερωμένη τους φωλιάτώρα οι προδότες είναι της μόδας να στέλνουνε φιλιά.
Κάποιοι θα ντύσουνε την φτήνια μας χλιδή
και που σαι ακόμα τα πιο καλά δεν ταχεις δει
τώρα που τελειώνουνε τα χρόνια του 9εδώ στου κόσμου τη μικρή μας τη γωνιά.
Εδώ στου κόσμου τη γωνιά
έφτιαξα όνειρο φονιά,πέταξα τη φορεσιά,
δε χωράω στη μοιρασιά.
Σε αυτήν εδώ λοιπόν τη μικρή κοσμογωνιά
φτιάξαμε όνειρο μικρό φονιά
που μπορεί και να σκοτώσει πρώτα εμάς ούτε να φοβάσαι μα ούτε και να γελάς.
Όλοι οι άλλοι οι παγκόσμιοι ανάγκη δεν έχουν
αν βγεί στην πιάτσα η μόδα πίσω της τρέχουν
να της ψωνίσουν νυφικό να της τάξουνε γάμοκαι να αφήσουν την ψυχή τους στα πόδια της χάμω.
Όμως εμάς η φωτιά κι η προσφυγιά μας
είναι γκόμενες πιστές στην αγκαλιά μας
που ποτέ τους δε θα φύγουν μέσα απ την ψυχή μαςκι αν θα χαθούμε νωρίς θα έρθουν μαζί μας.
Φτάνει που ζήσαμε παρέα χωρίς ζωή κανείς να κλέψει
κι ούτε απλώσαμε χέρι σε ό,τι είχαμε ζηλέψει
φτιάξαμε μόνοι στη λάσπη το όνειρό μαςτο ίδιο μισούμε μετά το λυτρωμό μας.
Το ίδιο ψέμα φτύνουμε απ το στόμα
κι αν φοβάστε δεν είναι αργά ακόμα
ο ήλιος θα σας φέρει τα πιο κακά μαντάτασε τούτη τη γωνιά θα μαστε πρόσφυγες για πάντα.
Κι άντε να δώ κουράγιο που θα βρείτε
στους αφέντες σαν ξανά υποκλιθείτε
για να κρεμάσουν το όνειρό μας όμως δεν φτάνουν τα σκοινιάμέχρι εδώ στου κόσμου τη γωνιά.
https://www.facebook.com/ktatoulis