Οι πολιτικοί, οι αιρετοί, οι ανώτατοι αξιωματούχοι, κάνουν κάκιστη διαχείριση, χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες, αφού δεν γνωρίζουν αν θα επανεκλεγούν ή θα παραμείνουν στις θέσεις τους τα επόμενα χρόνια. Εκμεταλλεύονται τις δημόσιες υπηρεσίες κάμποσα χρόνια δημιουργώντας πελατειακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους τους, αν δεν επανεκλεγούν παραδίδουν στους επερχόμενους, στην καλύτερη περίπτωση, το αποτέλεσμα μιας προβληματικής διαχείρισης, στην χειρότερη μια αδιέξοδη κατάσταση. Οι επερχόμενοι αφού έχουν πρώτα παραμυθιάσει τον κόσμο προκειμένου να τους επιλέξει, αναλαμβάνουν το μπάχαλο και με την σειρά τους, το παραδίδουν, ίσως, περισσότερο μπάχαλο στους επόμενους.
Η ανευθυνότητα όλων των παραπάνω δημιουργεί τεράστια προβλήματα στον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της χώρας, η άρνηση τους για διαφάνεια και εξέταση των αιτιών και των υπευθύνων για την προβληματική κατάσταση που κληρονομούν ενισχύει ακόμα περισσότερο την ανεύθυνη στάση τους και υποδηλώνει την ακαταλληλότητα τους.
Λες, οι οργανισμοί, οι επιχειρήσεις του δημοσίου τόσα χρόνια λειτουργούσαν στον αυτόματο, λες και δεν υπήρχε κανείς που αποφάσιζε, που διαχειρίζονταν, που βόλευε γνωστούς και φίλους, που κουκούλωνε τις όποιες παρατυπίες που μετά από χρόνια έπεφταν σα ταφόπλακα στις προβληματικές επιχειρήσεις του δημοσίου, με την μορφή προστίμων.
Ως δια μαγείας όλα αυτά γίνονταν μόνα τους, κανείς δε τα είχε αντιληφθεί, κανένας δε είχε προβλέψει τίποτα. Τι και αν πέρασαν 3-4 διοικήσεις ή κυβερνήσεις, ξαφνικά το επί σειράς ετών πρόβλημα, της προβληματικής επιχειρήσης πρέπει να τελειώσει.
Και ας πούμε ότι τελειώνει…
Όταν το παρηκμασμένο μοντέλο πολιτικής και η ανευθυνότητα των πολιτικών διαιωνίζεται δεν έχουμε να ελπίζουμε σε τίποτα ακόμα και όταν όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις, οργανισμοί κλείσουν, ή ιδιωτικοποιηθούν. Όπως έχετε διαπιστώσει οι πολιτικοί μας, έχουν προβλέψει εφόσον γίνει όλο το δημόσιο ρημάδι, να μπορούν οι τοκογλύφοι να βάλουν χέρι και στην ιδιωτική περιουσία των πολιτών.
Δε νομίζω ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο για να καταλάβουμε ότι αυτό που πρέπει να αλλάξει δεν είναι ο δημόσιος τομέας ως οντότητα, αλλά να απαλλαγούμε από το παρακμιακό πολιτικό κατεστημένο. Αυτό το σάπιο πολιτικό κατεστημένο δεν έχει να κάνει μόνο με την κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας, οι διάφοροι επίδοξοι πολιτικάντηδες τοπικής εμβέλειας, «παίρνουν» μαθήματα από τους πολιτικούς «μέντορες» τους, από την τηλεόραση, ή θέλοντας να δείξουν ότι είναι καλοί στρατιώτες του κόμματος που υποστηρίζουν ακολουθούν τις ίδιες πρακτικές και υιοθετούν τις ίδιες απόψεις σε τοπικό επίπεδο.
Αν απαλλαγούμε από το σάπιο πολιτικό σύστημα, τότε αυτόματα θα αλλάξει και ο τρόπος λειτουργίας του δημοσίου. Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι χάσουν τους πατρώνους και ισχύσουν αυτά που ορίζουν οι κανονισμοί και οι διατάξεις για την λειτουργία του, όταν θα ανάψει το πράσινο φως για την αξιοκρατική επιλογή και εξέλιξη των υπαλλήλων στο δημόσιο, τότε όλα θα είναι διαφορετικά.
Όπως έχω γράψει πάρα πολλές φορές, ο ρόλος των δημοσίων αρχόντων είναι, να διασφαλίσουν την δημόσια περιουσία και την ομαλή της λειτουργία. Ακόμα και σε αδιέξοδες περιπτώσεις που μπορεί να διακινδυνεύεται η δημόσια περιουσία θα πρέπει οι ίδιοι οι διοικούντες να αναζητήσουν τα αίτια και τους υπευθύνους που οδήγησαν την κατάσταση στο αδιέξοδο, και να πάρουν αποφάσεις που θα διαφυλάξουν την περιουσία των πολιτών.
Ο λόγος που πρέπει να τηρείται κάτι τέτοιο είναι, διότι, η εντολή που λαμβάνουν από τους πολίτες οι δημόσιοι άρχοντες είναι να διαχειριστούν την δημόσια περιουσία, και σε καμία περίπτωση δεν έχουν το δικαίωμα να την πουλήσουν ή να την απαξιώσουν.
Δυστυχώς μεγάλος αριθμός πολιτών, θεωρεί ή έχει παραμυθιαστεί ότι μέχρι τώρα το δημόσιο λειτουργούσε ακέφαλο, χωρίς υπευθύνους, χωρίς άσχετους επικεφαλής που παρόλα αυτά ήθελαν να διοικήσουν κάτι που δε γνώριζαν ή που δε τους ενδιέφερε το αποτέλεσμα, και ότι αυτό το τέρας (δημόσιο) πρέπει να εξαφανιστεί.
Είσαστε ΣΟΒΑΡΟΙ???
Πάντα υπήρχαν διάφοροι τύποι που μπορεί να τους στηρίζατε, να τρέχατε από δίπλα τους προεκλογικά, που σας κορόιδεψαν, οι ίδιοι τύποι είναι εκείνοι που οδήγησαν και οδηγούν την κατάσταση στο χάος, που φάγανε και έφτιαξαν περιουσία με δημόσιο χρήμα, και σήμερα χρεώνουν στο αόριστο δημόσιο το αδιέξοδο.
Αυτοί δε διοικούσαν?
Αυτοί δε τα έκαναν σκατά?
Και αν όχι οι ίδιοι το σινάφι τους, που έκανε ρουσφέτια και βόλευε τους πελάτες του σε θέσεις στο δημόσιο με τα χρήματα όλων μας, που ήταν άσχετοι και ανίκανοι να διοικήσουν, που συντηρούσαν επί χρόνια το βάλτωμα στον δημόσιο τομέα.
Να μην αποδώσουμε ευθύνες στους υπεύθυνους αλλά στο αντικείμενο.
Είναι σαφές ότι η ηθική έχει εξανεμιστεί, και αυτό που επικρατεί πλέον είναι η λογιστική.
Η λογιστική ορίζει τα πάντα, και το κυριότερο δεν αναζητά υπευθύνους.
Υπάρχει χρέος?
Τα νούμερα δε βγαίνουν?
Mε λογιστικό τρόπο θα βρεθεί η λύση, αρκεί να πουλήσεις το ένα, να κλείσεις το άλλο, να απολύσεις μερικούς εργαζόμενους κτλ. Και κακή ή αδιαφανή διαχείριση να γίνεται, με τους παραπάνω τρόπους μπορείς να καλύψεις τις μαύρες τρύπες που έχουν ανοίξει.
Αυτό είναι το νέο μοντέλο διοίκησης, τώρα που έκλεισαν οι κάνουλες και τα πράγματα αποκτούν την πραγματική τους διάσταση, και για όλα φταίει ο χατζηπετρής.