ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

Ας υποθέσουμε ότι ο Μαστοράκος αποφασίζει να αποσυρθεί από επικεφαλής της παράταξης «Δημοκρατική Συνεργασία», αλλά από την άλλη δε θέλουν με τίποτα να αποχωρήσουν από την παράταξη πρώην δημοτικοί σύμβουλοι οι οποίοι αποτέλεσαν και τους λόγους της αποχώρησης του Κ. Κουτρούλη. Σε ένα τέτοιο σενάριο ο Κουτρούλης θα επιστρέψει στην παράταξη?

Το θέτω πιο απλά… Αν μείνει ακέφαλη η παράταξη αλλά από την άλλη με τους υπάρχοντες πρώην δημοτικούς συμβούλους, ο Κουτρούλης τι πιστεύεται ότι θα κάνει?

Ο Κυριάκος θέλει να γίνει με κάποιο τρόπο δήμαρχος, είναι εκρηκτικός και όταν του μπαίνει κάτι στο μυαλό δεν γίνεται να του φύγει αν δε το κάνει. Είχε ακουστεί ότι πριν τις τελευταίες δημοτικές εκλογές, είχαν γίνει με πρωτοβουλία του μυστικοί δείπνοι, και παρόλο που ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του Μαστοράκου, τα «γεύματα εργασίας» δεν ήταν για το καλό του Μαστοράκου και της παράταξης του.

Είναι δύσκολο έως απίθανο ο Κουτρούλης να είναι επικεφαλής ως υποψήφιος δήμαρχος, εκτός από την περίπτωση που κάνει την δίκη του παράταξη.
Λέω εγώ τώρα…

Μετά την απόφαση του Παντελή Βλασσόπουλου να παραιτηθεί από Δημοτικός Σύμβουλος, και με δεδομένο ότι υπάρχουν πολλοί που δεν συμφωνούν με τις συνθέσεις των ψηφοδελτίων των παρατάξεων που ανήκουν, δεν είναι καθόλου απίθανο η δημιουργία νέας υπερκομματικής παράταξης.

Αυτό θα ήταν κάτι που αρχικά ακούγεται σαν μια πραγματική κίνηση Ηρακλειωτών που ξεφεύγουν από τα κομματικά στεγανά και θέλουν να δουλέψουν για το Ηράκλειο.
Το παραπάνω μου αρέσει πολύ όπως ακούγεται, αλλά τι γίνεται όταν σε μια τέτοια νέα παράταξη συμβάλουν πρόσωπα όπως ο Κουτρούλης που έχει βάλει στόχο να γίνει κάποτε σόνι και καλά δήμαρχος?

Δεν είναι κακό να έχει κάποιος στόχους, αλλά όταν ο φιλοδοξία γίνεται αυτοσκοπός τότε δε σε αφήνει να αγιάσεις. Αν για παράδειγμα ο Κουτρούλης με οποιαδήποτε παράταξη εκλεγεί και γίνει όπως ήταν επί δημαρχεία Μαστοράκου, Αντιδήμαρχος έργων, δε θα αξιοποιήσει την θέση αυτή για προσωπικές του φιλοδοξίες? Θα κάνει έργα εκεί που μπορεί να μην είναι αναγκαία αλλά μπορεί να αποδώσει σε προσωπικούς ψήφους, και μπορεί να μην κάνει σε μια άλλη περίπτωση γιατί μπορεί οι κάτοικοι να δυσαρεστηθούν και να κοστίσει σε προσωπική ζημιά.

Όπως αντιλαμβάνεστε τα πράγματα δεν είναι καθόλου μα καθόλου απλά.

Από την άλλη έχουμε την περίπτωση του Νίκου Μπάμπαλου με την δική του παράταξη το «Αράκλι».

Νομίζω ότι είναι χρήσιμο να κάνω μια αναδρομή στο παρελθόν, και να καταγράψω για όσους φίλους δεν γνωρίζουν το παρασκήνιο που οδήγησε τον Ν. Μπάμπαλο στην αποχώρηση του από την Δημοκρατική Συνεργασία και την δημιουργία δικής του παράταξης.
Ο Μπάμπαλος ήταν ο δημοτικός σύμβουλος του Μαστοράκου που συγκέντρωνε τους περισσότερους σταυρούς στο ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Συνεργασίας. Ήταν πρόεδρος της ΔΕΤΕΗΑ, εκεί δημιούργησε ένα ισχυρό μηχανισμό, δεν ξέρω με τι τρόπο, αλλά όταν λέμε για μηχανισμό μιλάμε για μουτσαχετίν. Αργότερα έγινε αντιδήμαρχος έργων, που είναι θέση κλειδί για κάποιον που σκοπεύει σε προσωπικό όφελος.

Και ερχόμαστε λίγο πριν το 2002 και τις δημοτικές εκλογές. Ο Μπάμπαλος ζητούσε από τον Μαστοράκο να του αποκαλύψει τις προθέσεις του για το αν σκοπεύει να ξανακατέβει ως δήμαρχος με την Δημοκρατική Συνεργασία. Ο Μαστοράκος τότε ζήτησε από τον Μπάμπαλο να κάνει υπομονή μια 4ετία λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων, και ότι στις επόμενες δημοτικές εκλογές το 2006 θα του έδινε το δακτυλίδι για να ηγηθεί ο Μπάμπαλος της παράταξης.

Ήδη σε κάποια προεκλογικά φυλλάδια του Μπάμπαλου υπήρχαν χαρτάκια! που έλεγαν Ν. Μπάμπαλος ο επόμενος δήμαρχος Ηρακλείου! Βέβαια ο Μπάμπαλος δεν γνώριζε πως βρέθηκαν αυτά τα χαρτάκια στα φυλλάδια του…

Έγιναν οι εκλογές κέρδισε ο Μαστοράκος, πέρασαν τα χρόνια και επανέρχονται οι 2 άνδρες να κάνουν ξανά την ίδια συζήτηση, ο Μαστοράκος τα μάσαγε και δεν έδινε καμία ξεκάθαρη απάντηση για το αν σκοπεύει να κάνει αυτό που είχε δεσμευτεί στον Μπάμπαλο πριν από 2 χρόνια. Έτσι λοιπόν ο Μπάμπαλος τα πείρε στο κρανίο και αποφάσισε να κινηθεί σε ατομικό επίπεδο, αρχικά ανεξαρτητοποιήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο και κατόπιν έκανε το «Αράκλι».

Στις δημοτικές εκλογές το «Αράκλι» συγκέντρωσε περίπου 3.500 ψήφους, όταν ο Μπάμπαλος σαν δημοτικός σύμβουλος «μάζευε» γύρω στους 1.500
Από την μια η δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του Μαστοράκου, από την άλλη ο μηχανισμός του Μπάμπαλου, οδήγησαν στο να εκλεγεί μετά από πάρα πολλά χρόνια δεξιός δήμαρχος στο Ηράκλειο.

Και στην περίπτωση του Μπάμπαλου έχουμε να κάνουμε με την φιλοδοξία του ανδρός να γίνει Δήμαρχος. Στα πλαίσια αυτής της φιλοδοξίας οι παράπλευρες απώλειες είναι μέσα στο πρόγραμμα, και αυτό είναι το κρίσιμο σημείο που δεν ορίζεται ούτε προβλέπεται απλά προσαρμόζεται αναλόγως των αναγκών.
Αυτή η λεπτομέρεια είναι όμως που δεν συμβαδίζει απαραίτητα με το κοινό καλό, όσο με τα προσωπικά οφέλη.

Είναι λογικό μετά από τα παραπάνω να αναρωτιόμαστε… Ποια είναι η δόκιμη χρήση της φιλοδοξίας? Δεν νομίζω ότι η απάντηση χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση…
Κατά την γνώμη είναι πολύ καλό και ενδιαφέρον για κάποιον να έχει φιλοδοξίες, αλλά πρώτα από όλα και εφόσον ασχολείται με τα κοινά, πρέπει να ζυγίζει τις φιλοδοξίες του με το κοινωφελές, πάντα σύμφωνα με τα επίκαιρα δεδομένα, και η ζυγαριά ή να ισορροπεί ή να κλίνει στο κοινωφελές.

Δεν πιστεύω όπως και να έχουν τα πράγματα ότι σε δύο χρόνια που θα κληθούμε να επιλέξουμε νέα δημοτική αρχή, ότι ο Μπάμπαλος θα έχει την ίδια απήχηση με αυτή των δημοτικών εκλογών του 2006.

Σχετικά με τον Κουτρούλη δε θα μου κάνει καμία απολύτως εντύπωση αν κατέβει ως δημοτικός σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο του Γεωργόπουλου.