Πλησιάζοντας στο τέλος της 5ετίας, λίγο πριν την τελική ευθεία για τις δημοτικές εκλογές, μπορούμε πλέον να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για τον Μπάμπαλο και το επιτελείο του.
Το ψηφοδέλτιο της παράταξης του Μπάμπαλου στις δημοτικές εκλογές του 2014 υστερούσε ποιοτικά σε σχέση με τις προτάσεις των υπολοίπων παρατάξεων.
Παρόλα αυτά, ο κόσμος αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να δοθεί η ευκαιρία στον Μπάμπαλο να δοκιμαστεί στην διοίκηση του δήμου.
Τα τελευταία χρόνια, μετά την πτώση της μονοκρατορίας του Μαστοράκου, κανένας από τους 3 δημάρχους που έχουν εκλεγεί δεν μπόρεσε να σταυρώσει 2η θητεία.
Ο κόσμος δεν ψηφίζει πλέον τον καλύτερο ή τον ικανότερο, αλλά κάποιον άλλον υποψήφιο γιατί δεν θέλει πια τον ίδιο δήμαρχο.
Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να απασχολεί τις παρατάξεις, που απ’ ότι φαίνεται δεν έχουν πάρει χαμπάρι.
Παρακολουθώ τις ανακοινώσεις των παρατάξεων για τους νέους υποψήφιους…
Δεν είναι νέοι υποψήφιοι αυτοί ρε παιδιά… γυρολόγοι και καιροσκόποι της τοπικής πολιτικής σκηνής είναι, φεύγουν από τον έναν και πάνε στον άλλον…
και αν σου κάτσει??
Όσο περνάει ο καιρός η απογοήτευση μεγαλώνει όταν διαβάζουμε για τις «νέες» προσθήκες στο οπλοστάσιο των παρατάξεων. Είναι γνωστή η δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι επικεφαλής, να συμπληρώσουν τους 33 υποψηφίους στα ψηφοδέλτια της παράταξης τους.
Έχω την εντύπωση ότι κάθε χρόνο γίνεται και πιο δύσκολο… αλλά από την άλλη μου φαίνεται λογικό… Ποιος σοβαρός δημότης, που συμπαθεί τον επικεφαλής, θα επέλεγε να συ στρατευτεί με φαντάσματα του παρελθόντος, που μάλιστα έχουν περισσότερες πιθανότητες να προηγηθούν σε ψήφους από κάποιον που εμπλέκεται πρώτη φορά με τα κοινά.
Στις επόμενες μέρες θα ασχοληθώ με τις μετακινήσεις υποψηφίων, τα τελευταία χρόνια…
Δεν βλέπω καμία ανανέωση στα ψηφοδέλτια, δε βλέπω φρεσκάδα στους συνδυασμούς, και μάλλον δεν είμαι ο μοναδικός.
Σκέφτομαι πως αν κατέβαινε μία παράταξη με άγνωστες φυσιογνωμίες και ονόματα, που θα βασίζονταν στην ποιότητα και όχι στην πελατεία των υποψηφίων, πραγματικά θα είχε τεράστιες πιθανότητες να κερδίσει το δήμο.
Αυτό θα επιβεβαίωνε την απαξίωση στο παρωχημένο, που συντηρείται εδώ και χρόνια γιατί δεν έχει βρεθεί ακόμα κάποιος να το καθαρίσει.
Γιατί όσοι εμφανίζονται ως νέοι, φρέσκοι με αέρα ανανέωσης, βουλιάζουν στον βάλτο της τοπικής πολιτικής μιζέριας.
Και δεν είναι ότι ο βάλτος είναι απροσπέλαστος, όσο ότι οι «νέοι» υποψήφιοι, επιλέγουν την πεπατημένη θεωρώντας ότι μπορούν να κτίσουν κάτι καινούργιο με παλιά υλικά.
Και τελικά…
Γεμίζουν τα ψηφοδέλτια των παρατάξεων με τους συνήθεις ύποπτους επίδοξους εραστές της εξουσίας.
Και πραγματικά είναι για γέλια που στις ανακοινώσεις τους οι παρατάξεις, εκθειάζουν τις αρετές και το παρελθόν των νέοαποκληθέντων μεταγραφών.
Οψόμεθα...