Καλησπέρα σας,
Αναρωτιέμαι εάν έχει γίνει αντιληπτό από τους κατοίκους του Ν. Ηρακλείου το «δράμα» που εκτυλίσσεται στην αρχή της οδού Πεύκων, στο ΚΑΠΗ του Ερυθρού Σταυρού.
Εκεί, όπου η ξεροκεφαλιά και η αλαζονεία δύο ανθρώπων, έχει φέρει σε απόγνωση μέλη και εργαζόμενους.
Ο δήμαρχος Ν. Ηρακλείου απ' τη μια και ο πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού απ' την άλλη, άνθρωποι «εργαζόμενοι» για το κοινό καλό, βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση για οικονομικούς και όχι μόνο λόγους.
Ο δήμαρχος «χρειάζεται» το κτίσμα-κόσμημα του που ανήκει στον Δήμο και το μίσθωμα είναι συμβολικό, χωρίς να ενδιαφέρεται για τα μέλη του ΚΑΠΗ που είναι ταυτόχρονα και ψηφοφόροι του.
Ο πρόεδρος σε πείσμα, δεν δέχεται ανανέωση του ενοικίου και προχωρά σε κλείσιμο του προγράμματος και καταγγελία της σύμβασης με τους εργαζομένους.
Ο καθένας εκδικείται, απ' τη μεριά του, τους δικούς του ανθρώπους.
Υπενθυμίζω ότι το πρόγραμμα του ΚΑΠΗ ξεκίνησε το 1979, πριν τριάντα χρόνια δηλαδή,( το πρώτο στην Ελλάδα) με μεγάλη επιτυχία και με πολύπλευρη προσφορά στους δημότες του Ηρακλείου. Τα μέλη του ΚΑΠΗ είναι αναστατωμένα και σε διαρκή κίνηση προς κάθε πλευρά γιατί βλέπουν να χάνεται το στέκι τους, ο χώρος τους, οι παρέες τους, τα χαμογελαστά και πρόθυμα πρόσωπα των εργαζομένων που τόσα χρόνια τους εξυπηρετούν ποικιλοτρόπως.
Η κοινωνική προσφορά στα γεροντάκια του Δήμου μας χάνεται...
Μία δημότης του Ν. Ηρακλείου
Αναρωτιέμαι εάν έχει γίνει αντιληπτό από τους κατοίκους του Ν. Ηρακλείου το «δράμα» που εκτυλίσσεται στην αρχή της οδού Πεύκων, στο ΚΑΠΗ του Ερυθρού Σταυρού.
Εκεί, όπου η ξεροκεφαλιά και η αλαζονεία δύο ανθρώπων, έχει φέρει σε απόγνωση μέλη και εργαζόμενους.
Ο δήμαρχος Ν. Ηρακλείου απ' τη μια και ο πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού απ' την άλλη, άνθρωποι «εργαζόμενοι» για το κοινό καλό, βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση για οικονομικούς και όχι μόνο λόγους.
Ο δήμαρχος «χρειάζεται» το κτίσμα-κόσμημα του που ανήκει στον Δήμο και το μίσθωμα είναι συμβολικό, χωρίς να ενδιαφέρεται για τα μέλη του ΚΑΠΗ που είναι ταυτόχρονα και ψηφοφόροι του.
Ο πρόεδρος σε πείσμα, δεν δέχεται ανανέωση του ενοικίου και προχωρά σε κλείσιμο του προγράμματος και καταγγελία της σύμβασης με τους εργαζομένους.
Ο καθένας εκδικείται, απ' τη μεριά του, τους δικούς του ανθρώπους.
Υπενθυμίζω ότι το πρόγραμμα του ΚΑΠΗ ξεκίνησε το 1979, πριν τριάντα χρόνια δηλαδή,( το πρώτο στην Ελλάδα) με μεγάλη επιτυχία και με πολύπλευρη προσφορά στους δημότες του Ηρακλείου. Τα μέλη του ΚΑΠΗ είναι αναστατωμένα και σε διαρκή κίνηση προς κάθε πλευρά γιατί βλέπουν να χάνεται το στέκι τους, ο χώρος τους, οι παρέες τους, τα χαμογελαστά και πρόθυμα πρόσωπα των εργαζομένων που τόσα χρόνια τους εξυπηρετούν ποικιλοτρόπως.
Η κοινωνική προσφορά στα γεροντάκια του Δήμου μας χάνεται...
Μία δημότης του Ν. Ηρακλείου