Όλοι οι δήμοι της χώρας αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, αυτό φυσικά δεν είναι καινούργιο φαινόμενο.
Το παράπονο των δημάρχων είναι η οικονομική δυσκολία που αντιμετωπίζουν προκειμένου να αράξουν έργο, και οι πρακτικές που ακολουθούν είναι να περιορίσουν τα έξοδα των επιχειρήσεων, του δήμου, κτλ.
Τα τελευταία 4 χρόνια, οι πρακτικές αυτές στρέφονται εναντίων των εργαζομένων, όταν κάποιοι δήμοι προχωρούν σε απολύσεις ή μη ανανεώσεις συμβάσεων, θεωρώντας πως με αυτό τον τρόπο θα καταφέρουν να περιορίσουν τα έξοδα που εκείνα με την σειρά τους, περιορίζουν τους δημάρχους να δημιουργήσουν!
Το μοναδικό αποτέλεσμα των παραπάνω πρακτικών είναι η πλήρης αποτυχία, κάτι που το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό καθώς θεωρώ ότι η επικέντρωση του προβλήματος είναι εξ αρχής λανθασμένη.
Δεν έχω ακούσει κάποιον Δήμαρχο ή κάποιον δημοτικό σύμβουλο να πει, «πρέπει να βρούμε τρόπους να αυξήσουμε τα έσοδα σαν δήμος».
Φυσικά δεν εννοώ να γίνουν οι δήμοι κερδοσκοπικές εταιρίες, αντιθέτως να προτείνουν οι «φωστήρες» δημοτικοί σύμβουλοι και συμβουλάτορες, τρόπους που θα μπορούσε ο δήμος να παρείχε υπηρεσίες που θα απολαμβάνουν οι δημότες, βγάζοντας έστω 1 ευρώ κέρδος.
Έχω βαρεθεί να ακούω από άεργους συμβούλους, ότι οι εργαζόμενοι είναι τεμπέληδες, ότι είναι ανίκανοι κτλ.
Μα ο εργαζόμενος θα πάρει τις αποφάσεις?
Ο εργαζόμενος θα πρέπει να κάνει τις προτάσεις?
Υπάρχουν τρόποι να έρχονται έσοδα στα ταμεία του δήμου, και μάλιστα με υπηρεσίες που θα τιμολογούνται ελαφριά και φιλικά στις τσέπες των δημοτών.
Για παράδειγμα στο υπόγειο του δημαρχείου υπάρχει πάρκιν.
Ο χώρος ανήκει στον δήμο μας, και ενοικιάζεται σε ιδιώτη που το λειτουργεί.
Δεν μπορούσε ο δήμος μας να εκμεταλλεύεται τον χώρο αυτόν, πόσο μάλλον όταν έχει και υπεράριθμους υπαλλήλους, όπως μας τσαμπουνάνε οι συμβουλάτορες δημοτικοί σύμβουλοι.
Ο δήμος θα μπορούσε να απορροφήσει ευρωπαϊκά πακέτα για την δημιουργία τμημάτων εκπαίδευσης σε διάφορους τομείς, ώστε να δώσει την ευκαιρία ακόμα και στους ασθενέστερους οικονομικά δημότες να επιμορφωθούν και να εκπαιδευτούν σε διάφορους τομείς.
Θα μπορούσε ο δήμος να βρει χώρο για την δημιουργία γηπέδων 5Χ5, όχι ένα, αλλά περισσότερα, και με τιμές ανταγωνιστικές σε σχέση με αυτές που ισχύουν να στήσει μια ολόκληρη επιχείρηση, η οποία θα αποφέρει σεβαστό ποσό στο ταμείο του δήμου.
Θα μπορούσε για παράδειγμα να δημιουργήσει αναψυκτήριο, χώρους αναψυχής, να ενοικιάζει αίθουσες και χώρους για εκθέσεις και εκδηλώσεις.
Είναι πάρα πολλά αυτά που θα μπορούσε να κάνει ο δήμος μας, κινήσεις που θα προσέφεραν στους δημότες αλλά θα εξασφάλιζε και έσοδα από αυτές.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι τα έξοδα, αλλά τα έσοδα, όταν οι δήμοι έχουν μάθει να περιμένουν την πακετάρα από την ΔΕΗ που μάλιστα δεν φθάνει στην ώρα της, ή όταν ζητιανεύουν από τους γνωστούς καφετεριάρχες τα δημοτικά τέλη.
Κάποιος θα μου πει: «Τι λες ρε φίλε, ξέρεις τι χρήματα χρειάζονται για αυτά που λες», φυσικά και ξέρω, και ίσως να ήταν πιο δύσκολο για κάποιον ιδιώτη, αλλά εδώ μιλάμε για δήμο, μιλάμε ότι μπορεί να ζητήσει την συμβολή και να βοηθηθεί από διάφορους φορείς και υπουργεία της χώρας μας, ακόμα και από την ευρωπαϊκή ένωση.
Το θέμα είναι η ευελιξία σκέψης, η ενασχόληση, η επιμονή, το ενδιαφέρον που πρέπει να δείξουν όλοι αυτοί που ψηφίζουμε κάθε 4 χρόνια για να μας το παίζουν μέχρι της επόμενες εκλογές, παγώνια.
Ας αφήσουν λοιπόν την καραμέλα με τους υπεράριθμους υπαλλήλους, ή τις περικοπές εργαζομένων των 700 ευρώ και να στύψουν τα κεφάλια τους προκειμένου να βρεθούν τρόποι που ο δήμος θα αυξήσει τα έσοδα του…
Το παράπονο των δημάρχων είναι η οικονομική δυσκολία που αντιμετωπίζουν προκειμένου να αράξουν έργο, και οι πρακτικές που ακολουθούν είναι να περιορίσουν τα έξοδα των επιχειρήσεων, του δήμου, κτλ.
Τα τελευταία 4 χρόνια, οι πρακτικές αυτές στρέφονται εναντίων των εργαζομένων, όταν κάποιοι δήμοι προχωρούν σε απολύσεις ή μη ανανεώσεις συμβάσεων, θεωρώντας πως με αυτό τον τρόπο θα καταφέρουν να περιορίσουν τα έξοδα που εκείνα με την σειρά τους, περιορίζουν τους δημάρχους να δημιουργήσουν!
Το μοναδικό αποτέλεσμα των παραπάνω πρακτικών είναι η πλήρης αποτυχία, κάτι που το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό καθώς θεωρώ ότι η επικέντρωση του προβλήματος είναι εξ αρχής λανθασμένη.
Δεν έχω ακούσει κάποιον Δήμαρχο ή κάποιον δημοτικό σύμβουλο να πει, «πρέπει να βρούμε τρόπους να αυξήσουμε τα έσοδα σαν δήμος».
Φυσικά δεν εννοώ να γίνουν οι δήμοι κερδοσκοπικές εταιρίες, αντιθέτως να προτείνουν οι «φωστήρες» δημοτικοί σύμβουλοι και συμβουλάτορες, τρόπους που θα μπορούσε ο δήμος να παρείχε υπηρεσίες που θα απολαμβάνουν οι δημότες, βγάζοντας έστω 1 ευρώ κέρδος.
Έχω βαρεθεί να ακούω από άεργους συμβούλους, ότι οι εργαζόμενοι είναι τεμπέληδες, ότι είναι ανίκανοι κτλ.
Μα ο εργαζόμενος θα πάρει τις αποφάσεις?
Ο εργαζόμενος θα πρέπει να κάνει τις προτάσεις?
Υπάρχουν τρόποι να έρχονται έσοδα στα ταμεία του δήμου, και μάλιστα με υπηρεσίες που θα τιμολογούνται ελαφριά και φιλικά στις τσέπες των δημοτών.
Για παράδειγμα στο υπόγειο του δημαρχείου υπάρχει πάρκιν.
Ο χώρος ανήκει στον δήμο μας, και ενοικιάζεται σε ιδιώτη που το λειτουργεί.
Δεν μπορούσε ο δήμος μας να εκμεταλλεύεται τον χώρο αυτόν, πόσο μάλλον όταν έχει και υπεράριθμους υπαλλήλους, όπως μας τσαμπουνάνε οι συμβουλάτορες δημοτικοί σύμβουλοι.
Ο δήμος θα μπορούσε να απορροφήσει ευρωπαϊκά πακέτα για την δημιουργία τμημάτων εκπαίδευσης σε διάφορους τομείς, ώστε να δώσει την ευκαιρία ακόμα και στους ασθενέστερους οικονομικά δημότες να επιμορφωθούν και να εκπαιδευτούν σε διάφορους τομείς.
Θα μπορούσε ο δήμος να βρει χώρο για την δημιουργία γηπέδων 5Χ5, όχι ένα, αλλά περισσότερα, και με τιμές ανταγωνιστικές σε σχέση με αυτές που ισχύουν να στήσει μια ολόκληρη επιχείρηση, η οποία θα αποφέρει σεβαστό ποσό στο ταμείο του δήμου.
Θα μπορούσε για παράδειγμα να δημιουργήσει αναψυκτήριο, χώρους αναψυχής, να ενοικιάζει αίθουσες και χώρους για εκθέσεις και εκδηλώσεις.
Είναι πάρα πολλά αυτά που θα μπορούσε να κάνει ο δήμος μας, κινήσεις που θα προσέφεραν στους δημότες αλλά θα εξασφάλιζε και έσοδα από αυτές.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι τα έξοδα, αλλά τα έσοδα, όταν οι δήμοι έχουν μάθει να περιμένουν την πακετάρα από την ΔΕΗ που μάλιστα δεν φθάνει στην ώρα της, ή όταν ζητιανεύουν από τους γνωστούς καφετεριάρχες τα δημοτικά τέλη.
Κάποιος θα μου πει: «Τι λες ρε φίλε, ξέρεις τι χρήματα χρειάζονται για αυτά που λες», φυσικά και ξέρω, και ίσως να ήταν πιο δύσκολο για κάποιον ιδιώτη, αλλά εδώ μιλάμε για δήμο, μιλάμε ότι μπορεί να ζητήσει την συμβολή και να βοηθηθεί από διάφορους φορείς και υπουργεία της χώρας μας, ακόμα και από την ευρωπαϊκή ένωση.
Το θέμα είναι η ευελιξία σκέψης, η ενασχόληση, η επιμονή, το ενδιαφέρον που πρέπει να δείξουν όλοι αυτοί που ψηφίζουμε κάθε 4 χρόνια για να μας το παίζουν μέχρι της επόμενες εκλογές, παγώνια.
Ας αφήσουν λοιπόν την καραμέλα με τους υπεράριθμους υπαλλήλους, ή τις περικοπές εργαζομένων των 700 ευρώ και να στύψουν τα κεφάλια τους προκειμένου να βρεθούν τρόποι που ο δήμος θα αυξήσει τα έσοδα του…