Αγώνα μεταξύ μιας «πόρσε» και ενός «ντεσεβώ» θυμίζει η ιστορία με τις διαφημιστικές πινακίδες, με εταιρείες που τις εκμεταλλεύονται να ενεργούν σαν το πρώτο αυτοκίνητο και τους Δήμους που έχουν το μεγαλύτερο μέρος ελέγχου τους, να...
...θυμίζουν το δεύτερο όχημα…
Συγκεκριμένα, παρά το ιδιαίτερα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει (ουσιαστικά απαγορεύονται οι διαφημιστικές πινακίδες στο κεντρικό οδικό δίκτυο, ενώ για τις υπόλοιπες περιπτώσεις οι Δήμοι καλούνται να ορίσουν ποιες τοποθεσίες προσφέρονται και να ορίσουν τα ανάλογα μισθώματα και τέλη) όλη η κατάσταση θυμίζει ξέφραγο αμπέλι, με τους Δήμους να περιορίζονται μόνο στην είσπραξη κάποιων ποσών ετησίως – και αυτό υπό προϋποθέσεις.
Έτσι πολλές φορές οι Δήμοι, είτε επειδή λειτουργούν με την γνωστή γραφειοκρατική μέθοδο, είτε επειδή βρίσκονται κάποιοι επίορκοι αιρετοί, αλλά και υπάλληλοι οι οποίοι δεν διστάζουν να «βουτήξουν το δάκτυλο στο βάζο με το μέλι», ουσιαστικά αδρανούν πλήρως, κάτι φυσικά που επιτρέπει στις εταιρίες να κάνουν κυριολεκτικά πάρτι και να κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ.
Τα κόλπα
Πως όμως εταιρείες καταφέρνουν σε αρκετές περιπτώσεις να αποκομίζουν εκατομμύρια ευρώ από τις διαφημιστικές πινακίδες, παρά την ύπαρξη του ιδιαίτερα σκληρού νομικού πλαισίου;
Καταρχήν δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι οι διαφημιστικές πινακίδες φιλοξενούν και πολιτικές αφίσες και συγκεκριμένα και αφίσες υποψηφίων δημάρχων. Στο βαθμό φυσικά που ο κάθε υποψήφιος πληρώνει από την τσέπη του ή το ταμείο της παράταξης δεν υπάρχει πρόβλημα. Τι γίνεται όμως με τις περιπτώσεις όπου στα σχετικά τιμολόγια εμφανίζονται –αφύσικα- μεγάλες εκπτώσεις ή διαφημίζονται σε «μαύρες» πινακίδες, δηλαδή σε πινακίδες που δεν είναι καταγεγραμμένες πουθενά; Και τι σημαίνει αυτό, στην περίπτωση που οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι εκλεγούν δήμαρχοι;
Επίσης να σημειωθεί ότι διαφημιστικές εταιρείες λειτουργούν πολλές φορές ως εταιρείες… ειδικών αποστολών. Πολλές φορές η εταιρεία «πόρσε» προμηθεύει το προσωπικό της με τα ειδικά τζάκετ που φορούν οι εργάτες των Δήμων(!), γράφοντας φυσικά πάνω «Δήμος Τάδε» και με ειδικό εξοπλισμό, μπορούν να σου στήσουν μια διαφημιστική πινακίδα σε χρόνο μηδέν. Μάλιστα έχουν καταγραφεί περιπτώσεις όπου συνοδεύονται και από μπράβους, οι οποίοι φυσικά οπλοφορούν! Στην απέναντι πλευρά το «ντεσεβό» Δήμος, προκειμένου να αποξηλώσει μια πινακίδα μπορεί να χρειαστεί και διαδικασίες μηνών…
Σε αρκετές περιπτώσεις οι Δήμοι έχουν αποδεχθεί την «μοίρα τους» και ίσως και βοηθούμενοι από την λογική «τραβάτε με και ας κλαίω» το μόνο που κάνουν είναι να φροντίζουν να εισπράττουν ετησίως ένα μίσθωμα, με την μορφή «προστίμου», ώστε τουλάχιστον να έχουν κάποια έσοδα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα μισθώματα αυτά είναι χαμηλά σε σχέση με τα κέρδη εταιρειών. Αυτό όμως σημαίνει ότι οι Δήμοι αποδέχονται ουσιαστικά την παρουσία των διαφημιστικών πινακίδων και όποτε γίνονται αποξηλώσεις, αυτές γίνονται για τα μάτια του κόσμου και για επικοινωνιακούς λόγους.
Η περίπτωση του Ηρακλείου Αττικής
Η «Ζω» εδώ και αρκετές εβδομάδες είχε προαναγγείλει την ύπαρξη ενός οικονομικού σκανδάλου που επιβάρυνε τον δήμαρχο Ηρακλείου και τη δημοτική αρχή. Το θέμα φυσικά, όπως αρκετοί είχαν καταλάβει, ήταν αυτό των διαφημιστικών πινακίδων. Το υλικό που είχε συγκεντρώσει η «Ζω» μέχρι τότε, παρέπεμπε ευθέως στην ύπαρξη σκανδάλου. Ωστόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο της 14ης Ιουλίου, ο δήμαρχος Ηρακλείου Στ. Γεωργόπουλος και η δημοτική αρχή έφεραν μια εισήγηση στο θέμα των διαφημιστικών πινακίδων, η οποία αναιρεί τον χαρακτηρισμό του οικονομικού σκανδάλου και ουσιαστικά εντάσσει τον Δήμο Ηρακλείου στην πλειοψηφία των Δήμων του λεκανοπεδίου, στον τρόπο που χειρίζονται το θέμα των διαφημιστικών πινακίδων.
Το ιστορικό
Το ζήτημα των ποσών που εισπράττει ο Δήμος Ηρακλείου από τις διαφημιστικές πινακίδες και την εκμετάλλευση κοινοχρήστων χώρων έχει απασχολήσει τις εργασίες του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης ανά τακτά χρονικά διαστήματα επί των ημερών της σημερινής δημοτικής αρχής, ύστερα από παρεμβάσεις των παρατάξεων της αντιπολίτευσης. Αιτία ήταν η αδυναμία του Δήμου να εισπράξει (για τα έτη 2007 και 2008) έστω και ένα ευρώ από τις διαφημιστικές πινακίδες. Η αδυναμία αυτή προέκυψε μετά την επιλογή της δημοτικής αρχής να αφαιρέσει την σχετική αρμοδιότητα από την δημοτική επιχείρηση ραδιοφωνίας και να την παραχωρήσει στο Δήμο και στη συνέχεια να την… αφαιρέσει από τον Δήμο και να την παραχωρήσει ξανά στην δημοτική επιχείρηση! Επειδή όμως όσο ανακινείς τέτοια θέματα, τόσο ανακύπτουν προβλήματα, σε κάποια φάση αυτών των… μετακινήσεων η Περιφέρεια εξέδωσε αρνητική απόφαση με αποτέλεσμα η αρμοδιότητα να επιστρέψει και πάλι στο Δήμο.
Το επίμαχο έγγραφο
Την άνοιξη του 2009 στην κατοχή της «Ζω» περιήλθε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό, που υπογράφει ο δήμαρχος της πόλης Σταύρος Γεωργόπουλος με την ιδιότητα του προέδρου της Δημοτικής Ραδιοφωνίας «Επικοινωνία 94 FM» με εταιρεία που δραστηριοποιείται στο χώρο της υπαίθριας διαφήμισης και με ημερομηνία 25 Ιουνίου 2007. Το θέμα της υπαίθριας διαφήμισης και οι ενδεχόμενες συμφωνίες που θα μπορούσε να κάνει ο Δήμος Ηρακλείου, δεν είχαν συζητηθεί μέχρι τότε ούτε στο Δημοτικό Συμβούλιο, ούτε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Δημοτικής Ραδιοφωνίας. Ωστόσο στο ιδιωτικό συμφωνητικό γίνεται επίκληση αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο όμως συζήτησε το θέμα μετά τις 25 Ιουνίου 2007! Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τους ισχυρισμούς του σημερινού προέδρου της ραδιοφωνίας και δημοτικού συμβούλου της συμπολίτευσης Νίκου Μαραγκού ο οποίος ισχυρίστηκε από τα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου ότι «επί των ημερών της νέας δημοτικής αρχής δεν έχει υπογραφεί καμία σύμβαση τέτοιου περιεχομένου», καθώς και το γεγονός ότι επί 2,5 χρόνια δεν είχε εισπραχθεί ούτε ένα ευρώ από το Δήμο Ηρακλείου, δημιουργούσε ένα εκρηκτικό μίγμα.
Η παρέμβαση της ΑΚΕΠ
Στη συνέχεια το συγκεκριμένο ιδιωτικό συμφωνητικό έφερε στη δημοσιότητα η ΑΚΕΠ, ο νέος δημοτικός συνδυασμός που βρίσκεται στην πολιτική σκακιέρα του Ηρακλείου από τον περασμένο Μάρτιο και επικεφαλής του οποίου είναι ο πρώην πρόεδρος του ΔΣ και πρώην κορυφαίο στέλεχος της σημερινής δημοτικής αρχής, Παντελής Βλασσόπουλος.
Το εν λόγω έγγραφο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της ΑΚΕΠ στις 24 Ιουνίου 2009 με τίτλο «η απόκρυψη της αλήθειας φέρνει ένοχή σιωπή». Η συγκεκριμένη ανακοίνωση καταλήγει ως εξής: «Ρωτάμε λοιπόν τους «εραστές» της αλήθειας που πολιτεύονται πέρα…. από προσωπικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Γιατί κρύβετε την παραπάνω σύμβαση; Δεν την γνωρίζατε κ.Μαραγκέ; Και καλά, εσείς ας υποθέσουμε ότι δεν την γνωρίζατε. Ο κ.δήμαρχος που ήταν παρών στην συνεδρίαση, γιατί δεν την ανέφερε; Και επί τη ευκαιρία, μπορείτε να μας γνωρίσετε κ.δήμαρχε το περιεχόμενο των αποφάσεων 168 & 169/2007,που αναφέρονται στην αποκρυφθείσα σύμβαση, καθώς και την ακριβή ημερομηνία διεξαγωγής του Δημοτικού Συμβουλίου που τις ενέκρινε;».
Προς γενική έκπληξη όλων, ο δήμαρχος Ηρακλείου απάντησε στην ανακοίνωση της ΑΚΕΠ, κίνηση η οποία εκ των πραγμάτων ξεκίνησε να αποφορτίζει το εκρηκτικό κλίμα. Εκείνες τις ημέρες έγινε γνωστό πως εντός λίγων εβδομάδων θα υπάρξει και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου θα επιβληθούν τα ανάλογα «πρόστιμα»/μισθώματα.
Η απάντηση του δημάρχου Ηρακλείου
Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων ο Στ. Γεωργόπουλος «επί του σχετικού δημοσιεύματος στην ιστοσελίδα σας για την σύναψη συγκεκριμένης σύμβασης με διαφημιστική εταιρεία για την τοποθέτηση υπαίθριων πινακίδων, σας γνωρίζουμε ότι πρόκειται για σύμβαση, η οποία, παρότι πράγματι υπογράφηκε, ουδέποτε παρήγαγε έννομα αποτελέσματα, καθώς στηρίχθηκε στις υπ’ αριθμ. 168/2007 και 169/2007 αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ηρακλείου Αττικής, από τις οποίες η δεύτερη, που αφορούσε την εκμίσθωση των κοινόχρηστων χώρων από τον Δήμο προς την Δημοτική Επιχείρηση Ραδιοφωνίας, ακυρώθηκε από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής, όπως προφανώς εκ της τότε ιδιότητάς σας γνωρίζετε. Η ακύρωση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για την εκμίσθωση των χώρων κατέστησε άκυρη, άρα ανύπαρκτη και την εν λόγω σύμβαση, η οποία σε όλο τον χρόνο ισχύος της από την σύναψη μέχρι την ακύρωσή της ουδόλως εφαρμόσθηκε με την τοποθέτηση έστω και μιας διαφημιστικής πινακίδας. Περαιτέρω, η εν λόγω ακυρότητα γνωστοποιήθηκε άμεσα στην αντισυμβαλλόμενη της δημοτικής επιχείρησης διαφημιστική εταιρεία, η οποία, όταν προσπάθησε να κάνει χρήση της ήδη ακυρωθείσας σύμβασης, αρχικά εμποδίστηκε επιτυχώς από την δημοτική αρχή και αργότερα που κατάφερε να τοποθετήσει πινακίδες, υπό άγνωστες για εμάς συνθήκες, δέχθηκε συνεχή εξώδικα για την απομάκρυνσή τους από τον κοινόχρηστο χώρο, μέχρι που αυτές απομακρύνθηκαν με την αρωγή του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. Τέλος, σε ότι αφορά τον υπαινιγμό σας για την ημερομηνία σύναψης της εν λόγω σύμβασης, σας γνωρίζω ότι υπήρξε ένα εκ παραδρομής λάθος, το οποίο θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε έγγραφο και το οποίο διαπιστώθηκε και διορθώθηκε άμεσα».
Να σημειωθεί βέβαια ότι οι 168 και 169/ 2007 αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου ακυρώθηκαν από την περιφέρεια Αττικής και αυτό σύμφωνα με νομικούς κύκλους ήταν αναμενόμενο να συμβεί καθώς, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 2946/2001 ορίζεται ότι «το μήνυμα πρέπει να έχει «ταυτότητα» δηλαδή ότι σε κάθε υπαίθρια διαφήμιση πρέπει να αναγράφεται σε εμφανές σημείο αυτής το ονοματεπώνυμο ή η επωνυμία και η διεύθυνση του διαφημιστή ή του διαφημιζόμενου και ο αριθμός της άδειας που χορηγήθηκε. Ακόμη προβλέπεται ότι οι υπαίθριες διαφημίσεις στις οποίες δεν αναγράφονται τα ανωτέρω, αφαιρούνται αμέσως με ευθύνη του δημάρχου ή του προέδρου της Κοινότητας».
Κάτι τέτοιο πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει από τα αρμόδια όργανα να διενεργούνται τακτικοί έλεγχοι στους χώρους αυτούς προκειμένου να διαπιστώνεται η τήρηση των διατάξεων.
Κατά την περίπτωση αυτή, αν και δεν ορίζεται ρητά είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να τηρηθεί η διαδικασία της αυτοψίας της σύνταξης έκθεσης από το περιεχόμενο της οποίας θα προκύπτουν η παράβαση των διατάξεων και βεβαίως η ενημέρωση των ενδιαφερόμενων. Η απουσία των από το νόμο προβλεπόμενων δηλωτικών στοιχείων της διαφημιστικής πράξης καθιστά αυτές παράνομες.
Πληροφορίες που έρχονται από νομικές πηγές λένε ότι τόσο ο πρώην νομικός σύμβουλος της ραδιοφωνίας Νίκος Χαλκιάς όσο και ο νομικός σύμβουλος του Δήμου Αρης Παρασκευόπουλος είχαν παράσχει πλήρης ενημέρωση στη δημοτική αρχή για αυτές τις παραμέτρους.
Οι παραπάνω ισχυρισμοί ενισχύονται και από το γεγονός ότι στις 21-07-2008 με αριθμό πρωτοκόλλου 21 ο πρώην νομικός σύμβουλος της δημοτικής επιχείρησης ραδιοφωνίας είχε αποστείλει εξώδική επιστολή προς την συμβαλλόμενη εταιρία στην οποία αναφέρεται ότι: « …Επειδή και ενόψει του ότι τίθενται συνολικά εν αμφιβόλω η τοποθέτηση των πινακίδων, δηλαδή, οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι προδιαγραφές που απαιτούνται εκ του νόμου, σας καλούμε άλλη μια φορά όπως: Α) τηρήσετε την προθεσμία αποξήλωσης που ήδη σας έχουμε θέσει και λήγει την 23-07-2008…».
Η προτελευταία πράξη στο έργο με τις διαφημιστικές πινακίδες παίχτηκε στις 2 Ιουλίου 2009 όποτε η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος της πόλης Σταύρος Γεωργόπουλος εξέδωσαν νέο δελτίο Τύπου στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής: «Ο Δήμος Ηρακλείου Αττικής απομακρύνει τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες που υπάρχουν στα διοικητικά όριά του και συνεχίζει τις συντονισμένες επιχειρήσεις αποξήλωσής τους, προκειμένου να αποκατασταθεί η τάξη και η νομιμότητα στο τομέα της υπαίθριας διαφήμισης στο Δήμο Ηρακλείου. Ήδη, η πρώτη επιχείρηση αποξήλωσης πραγματοποιήθηκε επιτυχώς κατόπιν ενεργειών του Δήμου από το ΥΠΕΧΩΔΕ επί της Αττικής οδού. Σε συνέχεια των επιχειρήσεων, εχθές το πρωί 1 Ιουλίου, το συνεργείο του Δήμου Ηρακλείου υπό την εποπτεία του δημάρχου Ηρακλείου, Σταύρου Γεωργόπουλου, και του αντιδημάρχου Τεχνικών Έργων, Γιώργου Παπαδημητρίου, προέβη στην αποξήλωση της πρώτης μεγάλης παράνομης διαφημιστικής πινακίδας επί της οδού Μελίνας Μερκούρη και της Λεωφόρου Ηρακλείου με τη βοήθεια γερανού. Η χθεσινή επιχείρηση είχε μεγάλο βαθμό δυσκολίας, ενώ θα επακολουθήσουν και άλλες».
Μετά απ’ αυτό, ήρθε η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 14ης Ιουλίου, οπότε και ψηφίστηκε ομόφωνα η εισήγηση της δημοτικής αρχής για την επιβολή των “προστίμων”/τελών ενοικίασης. Συγκεκριμένα για το 2007 ψηφίστηκε το ποσό των 450.980 ευρώ και για το 2008 το ποσό των 481.458 ευρώ. Μάλιστα, όπως τόνισε ο δήμαρχος Ηρακλείου έχει γίνει και λεπτομερής φωτογραφική αποτύπωση των διαφημιστικών πινακίδων σε όποιο μέρος αυτές βρίσκονται, με προφανή στόχο να μην υπάρχουν οι λεγόμενες «μαύρες», αυτές δηλαδή που είτε εκούσια, είτε ακούσια δεν καταγράφονται και για τις οποίες φυσικά δεν καταβάλλονται μισθώματα.
...θυμίζουν το δεύτερο όχημα…
Συγκεκριμένα, παρά το ιδιαίτερα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει (ουσιαστικά απαγορεύονται οι διαφημιστικές πινακίδες στο κεντρικό οδικό δίκτυο, ενώ για τις υπόλοιπες περιπτώσεις οι Δήμοι καλούνται να ορίσουν ποιες τοποθεσίες προσφέρονται και να ορίσουν τα ανάλογα μισθώματα και τέλη) όλη η κατάσταση θυμίζει ξέφραγο αμπέλι, με τους Δήμους να περιορίζονται μόνο στην είσπραξη κάποιων ποσών ετησίως – και αυτό υπό προϋποθέσεις.
Έτσι πολλές φορές οι Δήμοι, είτε επειδή λειτουργούν με την γνωστή γραφειοκρατική μέθοδο, είτε επειδή βρίσκονται κάποιοι επίορκοι αιρετοί, αλλά και υπάλληλοι οι οποίοι δεν διστάζουν να «βουτήξουν το δάκτυλο στο βάζο με το μέλι», ουσιαστικά αδρανούν πλήρως, κάτι φυσικά που επιτρέπει στις εταιρίες να κάνουν κυριολεκτικά πάρτι και να κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ.
Τα κόλπα
Πως όμως εταιρείες καταφέρνουν σε αρκετές περιπτώσεις να αποκομίζουν εκατομμύρια ευρώ από τις διαφημιστικές πινακίδες, παρά την ύπαρξη του ιδιαίτερα σκληρού νομικού πλαισίου;
Καταρχήν δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι οι διαφημιστικές πινακίδες φιλοξενούν και πολιτικές αφίσες και συγκεκριμένα και αφίσες υποψηφίων δημάρχων. Στο βαθμό φυσικά που ο κάθε υποψήφιος πληρώνει από την τσέπη του ή το ταμείο της παράταξης δεν υπάρχει πρόβλημα. Τι γίνεται όμως με τις περιπτώσεις όπου στα σχετικά τιμολόγια εμφανίζονται –αφύσικα- μεγάλες εκπτώσεις ή διαφημίζονται σε «μαύρες» πινακίδες, δηλαδή σε πινακίδες που δεν είναι καταγεγραμμένες πουθενά; Και τι σημαίνει αυτό, στην περίπτωση που οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι εκλεγούν δήμαρχοι;
Επίσης να σημειωθεί ότι διαφημιστικές εταιρείες λειτουργούν πολλές φορές ως εταιρείες… ειδικών αποστολών. Πολλές φορές η εταιρεία «πόρσε» προμηθεύει το προσωπικό της με τα ειδικά τζάκετ που φορούν οι εργάτες των Δήμων(!), γράφοντας φυσικά πάνω «Δήμος Τάδε» και με ειδικό εξοπλισμό, μπορούν να σου στήσουν μια διαφημιστική πινακίδα σε χρόνο μηδέν. Μάλιστα έχουν καταγραφεί περιπτώσεις όπου συνοδεύονται και από μπράβους, οι οποίοι φυσικά οπλοφορούν! Στην απέναντι πλευρά το «ντεσεβό» Δήμος, προκειμένου να αποξηλώσει μια πινακίδα μπορεί να χρειαστεί και διαδικασίες μηνών…
Σε αρκετές περιπτώσεις οι Δήμοι έχουν αποδεχθεί την «μοίρα τους» και ίσως και βοηθούμενοι από την λογική «τραβάτε με και ας κλαίω» το μόνο που κάνουν είναι να φροντίζουν να εισπράττουν ετησίως ένα μίσθωμα, με την μορφή «προστίμου», ώστε τουλάχιστον να έχουν κάποια έσοδα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα μισθώματα αυτά είναι χαμηλά σε σχέση με τα κέρδη εταιρειών. Αυτό όμως σημαίνει ότι οι Δήμοι αποδέχονται ουσιαστικά την παρουσία των διαφημιστικών πινακίδων και όποτε γίνονται αποξηλώσεις, αυτές γίνονται για τα μάτια του κόσμου και για επικοινωνιακούς λόγους.
Η περίπτωση του Ηρακλείου Αττικής
Η «Ζω» εδώ και αρκετές εβδομάδες είχε προαναγγείλει την ύπαρξη ενός οικονομικού σκανδάλου που επιβάρυνε τον δήμαρχο Ηρακλείου και τη δημοτική αρχή. Το θέμα φυσικά, όπως αρκετοί είχαν καταλάβει, ήταν αυτό των διαφημιστικών πινακίδων. Το υλικό που είχε συγκεντρώσει η «Ζω» μέχρι τότε, παρέπεμπε ευθέως στην ύπαρξη σκανδάλου. Ωστόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο της 14ης Ιουλίου, ο δήμαρχος Ηρακλείου Στ. Γεωργόπουλος και η δημοτική αρχή έφεραν μια εισήγηση στο θέμα των διαφημιστικών πινακίδων, η οποία αναιρεί τον χαρακτηρισμό του οικονομικού σκανδάλου και ουσιαστικά εντάσσει τον Δήμο Ηρακλείου στην πλειοψηφία των Δήμων του λεκανοπεδίου, στον τρόπο που χειρίζονται το θέμα των διαφημιστικών πινακίδων.
Το ιστορικό
Το ζήτημα των ποσών που εισπράττει ο Δήμος Ηρακλείου από τις διαφημιστικές πινακίδες και την εκμετάλλευση κοινοχρήστων χώρων έχει απασχολήσει τις εργασίες του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης ανά τακτά χρονικά διαστήματα επί των ημερών της σημερινής δημοτικής αρχής, ύστερα από παρεμβάσεις των παρατάξεων της αντιπολίτευσης. Αιτία ήταν η αδυναμία του Δήμου να εισπράξει (για τα έτη 2007 και 2008) έστω και ένα ευρώ από τις διαφημιστικές πινακίδες. Η αδυναμία αυτή προέκυψε μετά την επιλογή της δημοτικής αρχής να αφαιρέσει την σχετική αρμοδιότητα από την δημοτική επιχείρηση ραδιοφωνίας και να την παραχωρήσει στο Δήμο και στη συνέχεια να την… αφαιρέσει από τον Δήμο και να την παραχωρήσει ξανά στην δημοτική επιχείρηση! Επειδή όμως όσο ανακινείς τέτοια θέματα, τόσο ανακύπτουν προβλήματα, σε κάποια φάση αυτών των… μετακινήσεων η Περιφέρεια εξέδωσε αρνητική απόφαση με αποτέλεσμα η αρμοδιότητα να επιστρέψει και πάλι στο Δήμο.
Το επίμαχο έγγραφο
Την άνοιξη του 2009 στην κατοχή της «Ζω» περιήλθε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό, που υπογράφει ο δήμαρχος της πόλης Σταύρος Γεωργόπουλος με την ιδιότητα του προέδρου της Δημοτικής Ραδιοφωνίας «Επικοινωνία 94 FM» με εταιρεία που δραστηριοποιείται στο χώρο της υπαίθριας διαφήμισης και με ημερομηνία 25 Ιουνίου 2007. Το θέμα της υπαίθριας διαφήμισης και οι ενδεχόμενες συμφωνίες που θα μπορούσε να κάνει ο Δήμος Ηρακλείου, δεν είχαν συζητηθεί μέχρι τότε ούτε στο Δημοτικό Συμβούλιο, ούτε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Δημοτικής Ραδιοφωνίας. Ωστόσο στο ιδιωτικό συμφωνητικό γίνεται επίκληση αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο όμως συζήτησε το θέμα μετά τις 25 Ιουνίου 2007! Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τους ισχυρισμούς του σημερινού προέδρου της ραδιοφωνίας και δημοτικού συμβούλου της συμπολίτευσης Νίκου Μαραγκού ο οποίος ισχυρίστηκε από τα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου ότι «επί των ημερών της νέας δημοτικής αρχής δεν έχει υπογραφεί καμία σύμβαση τέτοιου περιεχομένου», καθώς και το γεγονός ότι επί 2,5 χρόνια δεν είχε εισπραχθεί ούτε ένα ευρώ από το Δήμο Ηρακλείου, δημιουργούσε ένα εκρηκτικό μίγμα.
Η παρέμβαση της ΑΚΕΠ
Στη συνέχεια το συγκεκριμένο ιδιωτικό συμφωνητικό έφερε στη δημοσιότητα η ΑΚΕΠ, ο νέος δημοτικός συνδυασμός που βρίσκεται στην πολιτική σκακιέρα του Ηρακλείου από τον περασμένο Μάρτιο και επικεφαλής του οποίου είναι ο πρώην πρόεδρος του ΔΣ και πρώην κορυφαίο στέλεχος της σημερινής δημοτικής αρχής, Παντελής Βλασσόπουλος.
Το εν λόγω έγγραφο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της ΑΚΕΠ στις 24 Ιουνίου 2009 με τίτλο «η απόκρυψη της αλήθειας φέρνει ένοχή σιωπή». Η συγκεκριμένη ανακοίνωση καταλήγει ως εξής: «Ρωτάμε λοιπόν τους «εραστές» της αλήθειας που πολιτεύονται πέρα…. από προσωπικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Γιατί κρύβετε την παραπάνω σύμβαση; Δεν την γνωρίζατε κ.Μαραγκέ; Και καλά, εσείς ας υποθέσουμε ότι δεν την γνωρίζατε. Ο κ.δήμαρχος που ήταν παρών στην συνεδρίαση, γιατί δεν την ανέφερε; Και επί τη ευκαιρία, μπορείτε να μας γνωρίσετε κ.δήμαρχε το περιεχόμενο των αποφάσεων 168 & 169/2007,που αναφέρονται στην αποκρυφθείσα σύμβαση, καθώς και την ακριβή ημερομηνία διεξαγωγής του Δημοτικού Συμβουλίου που τις ενέκρινε;».
Προς γενική έκπληξη όλων, ο δήμαρχος Ηρακλείου απάντησε στην ανακοίνωση της ΑΚΕΠ, κίνηση η οποία εκ των πραγμάτων ξεκίνησε να αποφορτίζει το εκρηκτικό κλίμα. Εκείνες τις ημέρες έγινε γνωστό πως εντός λίγων εβδομάδων θα υπάρξει και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου θα επιβληθούν τα ανάλογα «πρόστιμα»/μισθώματα.
Η απάντηση του δημάρχου Ηρακλείου
Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων ο Στ. Γεωργόπουλος «επί του σχετικού δημοσιεύματος στην ιστοσελίδα σας για την σύναψη συγκεκριμένης σύμβασης με διαφημιστική εταιρεία για την τοποθέτηση υπαίθριων πινακίδων, σας γνωρίζουμε ότι πρόκειται για σύμβαση, η οποία, παρότι πράγματι υπογράφηκε, ουδέποτε παρήγαγε έννομα αποτελέσματα, καθώς στηρίχθηκε στις υπ’ αριθμ. 168/2007 και 169/2007 αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ηρακλείου Αττικής, από τις οποίες η δεύτερη, που αφορούσε την εκμίσθωση των κοινόχρηστων χώρων από τον Δήμο προς την Δημοτική Επιχείρηση Ραδιοφωνίας, ακυρώθηκε από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής, όπως προφανώς εκ της τότε ιδιότητάς σας γνωρίζετε. Η ακύρωση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για την εκμίσθωση των χώρων κατέστησε άκυρη, άρα ανύπαρκτη και την εν λόγω σύμβαση, η οποία σε όλο τον χρόνο ισχύος της από την σύναψη μέχρι την ακύρωσή της ουδόλως εφαρμόσθηκε με την τοποθέτηση έστω και μιας διαφημιστικής πινακίδας. Περαιτέρω, η εν λόγω ακυρότητα γνωστοποιήθηκε άμεσα στην αντισυμβαλλόμενη της δημοτικής επιχείρησης διαφημιστική εταιρεία, η οποία, όταν προσπάθησε να κάνει χρήση της ήδη ακυρωθείσας σύμβασης, αρχικά εμποδίστηκε επιτυχώς από την δημοτική αρχή και αργότερα που κατάφερε να τοποθετήσει πινακίδες, υπό άγνωστες για εμάς συνθήκες, δέχθηκε συνεχή εξώδικα για την απομάκρυνσή τους από τον κοινόχρηστο χώρο, μέχρι που αυτές απομακρύνθηκαν με την αρωγή του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. Τέλος, σε ότι αφορά τον υπαινιγμό σας για την ημερομηνία σύναψης της εν λόγω σύμβασης, σας γνωρίζω ότι υπήρξε ένα εκ παραδρομής λάθος, το οποίο θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε έγγραφο και το οποίο διαπιστώθηκε και διορθώθηκε άμεσα».
Να σημειωθεί βέβαια ότι οι 168 και 169/ 2007 αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου ακυρώθηκαν από την περιφέρεια Αττικής και αυτό σύμφωνα με νομικούς κύκλους ήταν αναμενόμενο να συμβεί καθώς, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 2946/2001 ορίζεται ότι «το μήνυμα πρέπει να έχει «ταυτότητα» δηλαδή ότι σε κάθε υπαίθρια διαφήμιση πρέπει να αναγράφεται σε εμφανές σημείο αυτής το ονοματεπώνυμο ή η επωνυμία και η διεύθυνση του διαφημιστή ή του διαφημιζόμενου και ο αριθμός της άδειας που χορηγήθηκε. Ακόμη προβλέπεται ότι οι υπαίθριες διαφημίσεις στις οποίες δεν αναγράφονται τα ανωτέρω, αφαιρούνται αμέσως με ευθύνη του δημάρχου ή του προέδρου της Κοινότητας».
Κάτι τέτοιο πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει από τα αρμόδια όργανα να διενεργούνται τακτικοί έλεγχοι στους χώρους αυτούς προκειμένου να διαπιστώνεται η τήρηση των διατάξεων.
Κατά την περίπτωση αυτή, αν και δεν ορίζεται ρητά είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να τηρηθεί η διαδικασία της αυτοψίας της σύνταξης έκθεσης από το περιεχόμενο της οποίας θα προκύπτουν η παράβαση των διατάξεων και βεβαίως η ενημέρωση των ενδιαφερόμενων. Η απουσία των από το νόμο προβλεπόμενων δηλωτικών στοιχείων της διαφημιστικής πράξης καθιστά αυτές παράνομες.
Πληροφορίες που έρχονται από νομικές πηγές λένε ότι τόσο ο πρώην νομικός σύμβουλος της ραδιοφωνίας Νίκος Χαλκιάς όσο και ο νομικός σύμβουλος του Δήμου Αρης Παρασκευόπουλος είχαν παράσχει πλήρης ενημέρωση στη δημοτική αρχή για αυτές τις παραμέτρους.
Οι παραπάνω ισχυρισμοί ενισχύονται και από το γεγονός ότι στις 21-07-2008 με αριθμό πρωτοκόλλου 21 ο πρώην νομικός σύμβουλος της δημοτικής επιχείρησης ραδιοφωνίας είχε αποστείλει εξώδική επιστολή προς την συμβαλλόμενη εταιρία στην οποία αναφέρεται ότι: « …Επειδή και ενόψει του ότι τίθενται συνολικά εν αμφιβόλω η τοποθέτηση των πινακίδων, δηλαδή, οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι προδιαγραφές που απαιτούνται εκ του νόμου, σας καλούμε άλλη μια φορά όπως: Α) τηρήσετε την προθεσμία αποξήλωσης που ήδη σας έχουμε θέσει και λήγει την 23-07-2008…».
Η προτελευταία πράξη στο έργο με τις διαφημιστικές πινακίδες παίχτηκε στις 2 Ιουλίου 2009 όποτε η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος της πόλης Σταύρος Γεωργόπουλος εξέδωσαν νέο δελτίο Τύπου στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής: «Ο Δήμος Ηρακλείου Αττικής απομακρύνει τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες που υπάρχουν στα διοικητικά όριά του και συνεχίζει τις συντονισμένες επιχειρήσεις αποξήλωσής τους, προκειμένου να αποκατασταθεί η τάξη και η νομιμότητα στο τομέα της υπαίθριας διαφήμισης στο Δήμο Ηρακλείου. Ήδη, η πρώτη επιχείρηση αποξήλωσης πραγματοποιήθηκε επιτυχώς κατόπιν ενεργειών του Δήμου από το ΥΠΕΧΩΔΕ επί της Αττικής οδού. Σε συνέχεια των επιχειρήσεων, εχθές το πρωί 1 Ιουλίου, το συνεργείο του Δήμου Ηρακλείου υπό την εποπτεία του δημάρχου Ηρακλείου, Σταύρου Γεωργόπουλου, και του αντιδημάρχου Τεχνικών Έργων, Γιώργου Παπαδημητρίου, προέβη στην αποξήλωση της πρώτης μεγάλης παράνομης διαφημιστικής πινακίδας επί της οδού Μελίνας Μερκούρη και της Λεωφόρου Ηρακλείου με τη βοήθεια γερανού. Η χθεσινή επιχείρηση είχε μεγάλο βαθμό δυσκολίας, ενώ θα επακολουθήσουν και άλλες».
Μετά απ’ αυτό, ήρθε η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 14ης Ιουλίου, οπότε και ψηφίστηκε ομόφωνα η εισήγηση της δημοτικής αρχής για την επιβολή των “προστίμων”/τελών ενοικίασης. Συγκεκριμένα για το 2007 ψηφίστηκε το ποσό των 450.980 ευρώ και για το 2008 το ποσό των 481.458 ευρώ. Μάλιστα, όπως τόνισε ο δήμαρχος Ηρακλείου έχει γίνει και λεπτομερής φωτογραφική αποτύπωση των διαφημιστικών πινακίδων σε όποιο μέρος αυτές βρίσκονται, με προφανή στόχο να μην υπάρχουν οι λεγόμενες «μαύρες», αυτές δηλαδή που είτε εκούσια, είτε ακούσια δεν καταγράφονται και για τις οποίες φυσικά δεν καταβάλλονται μισθώματα.