ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥ «ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΟΛΙΤΩΝ» ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
«Αυτή τη στιγμή η χώρα βρίσκεται σε μια οξύτατη οικονομική κρίση. Το Μνημόνιο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η έκφραση εκείνων των πολιτικών που επιθυμούν να φορτώσουν τα βάρη αυτής της κρίσης στους οικονομικά ασθενέστερους και γενικά στους αδύναμούς αυτής της κοινωνίας. Δεν αρκεί να είμαστε κατά του Μνημονίου μόνο σε επίπεδο κειμένου. Γιατί και άλλες πολιτικές δυνάμεις στρέφονται κατά του Μνημονίου αλλά θα μπορούσαν να εφαρμόσουν ισοπεδωτικές πρακτικές για την κοινωνία και χωρίς το Μνημόνιο. Εμείς είμαστε ξεκάθαρα με το μέρος των αδύναμων και αυτή τη φωνή θέλουμε να υψώσουμε εντός του Δημοτικού Συμβουλίου. Ο «Καλλικράτης» δεν είναι απλώς μια αυταρχική και συντηρητική μεταρρύθμιση. Είναι μια δήθεν εκσυγχρονιστική πολιτική που υπακούει στις επιταγές που έχει αναλάβει η ελληνική Κυβέρνηση εντός του Μνημονίου».
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
«Καταρχήν και εγώ η ίδια είμαι εργαζόμενη στο δήμο Αθηναίων και είμαι μέλος στο ΔΣ του συλλόγου εργαζομένων εκεί. Καταλαβαίνετε ότι όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σήμερα τα έχω βιώσει στο πετσί μου. Το πρόβλημα με τις εύπλαστες εργασιακές σχέσεις δεν είναι κάτι που έπεσε από τον ουρανό. Όλοι γνωρίζουν τις αιτίες για τις οποίες φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση. Δεν αρκεί να καταγγέλλεις τα ρουσφέτια του ενός ή του άλλου. Σημασία έχει ότι οι εργαζόμενοι αποτελούν την καρδία και την ψυχή του δήμου. Έτσι ακριβώς πρέπει να αντιμετωπίζονται χωρίς επεμβάσεις από τον εκάστοτε πολιτικό προϊστάμενο στην παραγωγή έργου.
Πρέπει να γίνει κατανοητό πως είναι άλλο πράγμα η διοίκηση και οι υπηρεσίες του δήμου και άλλο πράγμα η χάραξη και η παραγωγή πολιτικής. Οι εργαζόμενοι πρέπει να παρέχουν υπηρεσίες σε συνθήκες εργασιακής ασφάλειας. Η κατάσταση με τις συμβάσεις έργου και τα stage ξεκίνησε και συντηρήθηκε και από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας στο σύνολο του δημοσίου τομέα στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Στην ουσία δημιουργήθηκαν στρατιές ανθρώπων οι οποίοι κατέθεσαν την προσωπική τους αξιοπρέπεια σε γραφεία διάφορων πολιτευτών για μια θέση εργασίας με αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η ανεργία έχει φτάσει σε εκρηκτικά επίπεδα. Αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί σε καμία περίπτωση μέσω απολύσεων ή μέσα από την παράταση συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Υπάρχουν διαρκής ανάγκες που πρέπει να καλύπτονται από μόνιμο προσωπικό».
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΑΡΓΗΣΕ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ «ΑΚΕΠ» ΜΕ ΤΗΝ «ΗΡΑΚΛΕΙΟ – ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ»
«Ο ΣΥΝ αλλά και δυνάμεις που ανήκουν στο χώρο της ευρύτερης αριστεράς δρούσαμε και λειτουργούσαμε και είμαστε ιδρυτικά μέλη της δημοτικής κίνησης «Ηράκλειο – Επόμενη Ημέρα». Η τελική απόφαση για συνεργασία με την ΑΚΕΠ πάρθηκε τέλος Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου. Καταλαβαίνετε ότι μέχρι και την τελευταία στιγμή έγιναν συζητήσεις και διεργασίες με σκοπό να επιτύχουμε μια αυτόνομη κάθοδο στις εκλογές του Νοεμβρίου. Με αυτό το σκεπτικό προχωρήσαμε και στην ιδρυτική διακήρυξη του δικτύου πολιτών. Η δική μας η στάση δεν μας επέτρεπε να συμμετέχουμε σε ένα σχήμα που δεν μας εκφράζει, αλλά παράλληλα έχουμε αποφασίσει ότι δεν θα το τορπιλίζουμε εκ των έσω.
Είχαμε διαφωνίες σε θέματα χάραξης πολιτικής και γενικότερης τακτικής. Επομένως το πιο έντιμο που είχαμε να κάνουμε ήταν να δηλώσουμε παρόν στη μάχη των εκλογών με μια κίνηση που φιλοδοξούμε ότι μπορεί να αλλάξει την κατάσταση στο Ηράκλειο. Δεν πρόκειται να αναφερθώ σε πρόσωπα. Γιατί κατά τη δική μας αντίληψη η πολιτική δεν είναι θέμα προσώπων. Είναι θέμα αρχών. Και οι δύο αυτοί συμπολίτες (Βλασσόπουλος- Βλαντής) είναι σεβαστοί και τους εκτιμούμε. Αλλά δεν εξαρτάται από τα πρόσωπα. Είναι θέμα γενικότερης αντίληψης του συγκεκριμένου σχήματος. Το μόνο που έχω δει έως τώρα είναι μια ιδρυτική διακήρυξη η οποία απλώς ανακοινώνει την κοινή λειτουργία των δύο σχημάτων.
Η βασική μας θέση από την αρχή που ιδρύσαμε την «Ηράκλειο – Επόμενη Ημέρα» ήταν ότι απευθυνόμαστε ευρύτερα στους ανθρώπους και όχι μόνο στο εσωτερικό μας και ότι θα αναζητούσαμε διαρκώς συνεργασίες. Οι συνεργασίες όμως αυτές δεν μπορεί να έμπαιναν στη λογική του αυτοσκοπού. Δηλαδή συνεργασία για τη συνεργασία. Οι συνεργασίες πραγματώνονται μέσα από ένα συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο. Η αντίληψη η οποία κυριάρχησε ότι τα προβλήματα της πόλης τίθενται σε ένα πλαίσιο τεχνοκρατικής διαχείρισης και αξίων και ικανών για εμάς αποτελεί μια λανθασμένη ρότα. Πρέπει να επιλέγεις με σαφήνεια με τίνος την πλευρά θα πορευτείς».
Ακούστε την συνέντευξη