Σε τέτοιες περιπτώσεις εμφανίζονται διάφορα παράδοξα…
Ο δήμαρχος θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει την πλειοψηφία με στήριξη από την αντιπολίτευση, ήδη έχει γίνει με τον Παπαδημητρίου και δεν αποκλείεται να αποκαλυφθούν και άλλες συμμαχίες στο μέλλον. Εδώ το παράδοξο είναι ότι αντί να προσεγγίσει τους διαφωνούντες δικού του συνεργάτες, επιλέγει την αναζήτηση βοήθειας από τους μέχρι πριν αντιπάλους του.
Σχετικά με την ανεξαρτητοποίηση ή την παραίτηση ενός δημοτικού συμβούλου ο οποίος διαφωνεί με τις πολιτικές εφαρμογές της διοίκησης, αναφέρω πολιτικές εφαρμογές, διότι μπορεί να διαπιστώνεται παρέκκλιση από την φιλοσοφία ή την πολιτική πρόθεση που είχε σαν παράταξη πριν αναλάβει την διοίκηση του δήμου, υπάρχει μια λεπτή κόκκινη γραμμή την οποία δε μπορούμε να την αγνοήσουμε.
Καταρχήν στην πολιτική (κάτι που δεν ισχύει στις μέρες μας) υπάρχει και ο παράγοντας «ηθική». Βέβαια όπως έχει γίνει η γλώσσα μας οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους, ο καθένας τις αντιλαμβάνεται με τον δικό του τρόπο, προσαρμόζει τις έννοιες σύμφωνα με τα δικά του δεδομένα ή την θέση στην οποία βρίσκεται. Υπάρχει και η περίπτωση κάποιος να βασίζεται ή χρησιμοποιεί την έννοια μιας λέξης με χοντροκομμένες απλουστεύσεις, κάτι που από μόνο του σαν τρόπος χρήσης ακυρώνει την σημασία της λέξης.
Όπως έχουμε διαπιστώσει τα τελευταία χρόνια, ηθική και πολιτική δεν συνυπάρχουν, και δυστυχώς αυτή η διαπίστωση αφορά και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Άλλα λένε προεκλογικά οι υποψήφιοι δήμαρχοι, άλλες θέσεις έχουν ως αντιπολίτευση στα δημοτικά συμβούλια, και όταν γίνονται διοίκηση τότε πράττουν, σε πολλές περιπτώσεις, τα ακριβώς αντίθετα από εκείνα που υποστήριζαν.
Πόσο ηθικό είναι αυτό?
Πόσο ηθικό είναι όταν εκ των προτέρων γνωρίζει ότι και να μην είναι συνεπής ο εκλεγμένος δήμαρχος δε μπορεί να τον κουνήσει κανένας για 4 χρόνια?
Σε ποια περίπτωση θα μπορούσε να εξασφαλιστεί ότι, ακόμα και αν ο εκλεγμένος δήμαρχος δεν θα είναι συνεπής στις θέσεις του για τις οποίες τον επέλεξαν οι δημότες, δε θα του επιτραπεί να πάρει αποφάσεις ή να ασκήσει πολιτική διαφορετική από εκείνη που είχε παρουσιάσει προεκλογικά?
Τον ρόλο προστασίας των ψηφοφόρων οι οποίοι επέλεξαν ένα πρόσωπο (δήμαρχο) ή μια παράταξη τον αναλαμβάνουν οι δημοτικοί σύμβουλοι της συμπολίτευσης, καθώς και την εξασφάλιση να τηρηθούν όσα προεκλογικά είχαν παρουσιαστεί σαν πολιτικές θέσεις.
Αυτό συνεπάγεται ότι η παρουσία των δημοτικών συμβούλων της συμπολίτευσης είναι απαραίτητη ακόμα και όταν κάποιος δημοτικός σύμβουλος διαφοροποιηθεί δημόσια σε σχέση με τις πρακτικές ή τις πολιτικές της διοίκησης.
Εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος η διαφοροποίηση, όπως δυστυχώς συμβαίνει συχνά, να αφορά το προσωπικό όφελος ενός δημοτικού συμβούλου. Σε αυτή την περίπτωση ο λόγος και η ουσία της αντιπαράθεσης εξαρτάται από την ατομική ηθική.
Ο παραπάνω κίνδυνος είναι υπαρκτός, όταν όμως, η διαφοροποίηση διευρύνεται και τελικά εμφανίζονται 4 δημοτικοί σύμβουλοι να εκφράζουν κοινές διαπιστώσεις τότε κάτι συμβαίνει.
Η επιλογή του να παραιτηθεί ένας δημοτικός σύμβουλος, σίγουρα είναι πολύ βολική για την συμπολίτευση, και από την στιγμή που τέτοια επιλογή είναι αποδεκτή σε αντίθεση με την ανεξαρτητοποίηση αυτό δεν μοιάζει να είναι καθόλου ηθικό.
Η άποψη ότι μια διοίκηση κρίνεται για το έργο της την ώρα της κάλπης, είναι αστεία, εφόσον ήδη έχει διαπράξει ηθικό αδίκημα σε εκείνους που την επέλεξαν με την μη τήρηση όσων είχε δεσμευτεί προεκλογικά.
Πιθανότατα η διοίκηση να έχει ήδη κριθεί και απλά να απομένει ο χρόνος που οι δημότες να το εκφράσουν στην εκλογική διαδικασία.
Η διοίκηση πρέπει να κρίνεται καθημερινά, ακόμα και από τα ίδια πρόσωπα που την απαρτίζουν και την στηρίζουν. Φαντάζομαι όλοι αντιλαμβάνεστε ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε το αποτέλεσμα που θα είχε να παρουσιάσει μια διοίκηση ενόψει εκλογών θα της έδινε σημαντικό προβάδισμα στην εκλογική αναμέτρηση.
Η παρωχημένη αντίληψη ότι τον τελευταίο χρόνο πριν από τις εκλογές θα προσπαθήσει η διοίκηση να εμφανίσει πιο αποτελεσματική εικόνα σε σχέση με τα 3 προηγούμενα, είναι σα να υποτιμά την νοημοσύνη των πολιτών, και για ακόμα μια φορά να αγνοεί το ηθικό της χρέος.
Εν κατακλείδι όταν αναφερόμαστε στην ηθική πρέπει πρώτα απ’ όλα να ήμαστε βέβαιοι ότι έχουμε πλήρη συναίσθηση της σημασίας της έννοιας και ότι η ηθική δεν αφορά μόνο τις πράξεις των άλλων, αλλά και την δική μας κρίση.