Διανύσαμε μια μεγάλη περίοδο φαινομενικής ηρεμίας στο δήμο μας, εξάλλου ο Σταύρος απουσίαζε για μεγάλο διάστημα από τον δήμο, μεσολάβησε το καλοκαιράκι, ήρθε όμως η ώρα να μπουν τα κεφάλια μέσα…Ο Γεωργόπουλος έχει χάσει την μπάλα. Στο δημαρχείο επικρατεί πανικός και ομίχλη, καθώς τον δήμαρχο μας τον πιάνουν ξαφνικές κρίσεις ευθύνης, διαπιστώνει ότι δεν έχει γίνει τίποτα, χρεώνοντας από αντιδημάρχους μέχρι και εργαζόμενους το αποτέλεσμα, εκτός φυσικά στο εαυτό του!
Δεν φτάνει που δεν έχει γίνει το παραμικρό τα 2 χρόνια που είναι δημοτική αρχή, ξεκίνησε και πάλι να ασχολείται με τους εργαζόμενους, ψάχνεται να δει αν είναι συνεπείς στη δουλεία τους, αν τηρούν το ωράριο, μέχρι εκεί, διότι ο Σταύρος είναι της παλαιάς σχολής, που δεν ασχολείται με την παραγωγικότητα όσο με το τυπικό του ωραρίου.
Προσφάτως είχε καλέσει την δημοτική ομάδα και όσους συμμετέχουν σε θέσεις ευθύνης στις επιχειρήσεις του δήμου και τους είπε ότι πρέπει να δουλεύουν 12 ώρες την ημέρα,
και ερωτώ «τι δουλειά να κάνουν ακριβώς? Να σκάβουν? Να μαζεύουν τα σκουπίδια?» διότι όπως είναι πια γνωστό τις διοικητικές αρμοδιότητες, πρωτοβουλίες, αποφάσεις τις έχει αφαιρέσει από τους συνεργάτες του, αφού μόνο ο ίδιος αισθάνεται ικανός για να τις διαχειριστεί.
Το λέμε από τα πρώτα κιόλας άρθρα ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι καλά.
Είναι λυπηρό να καταλήγεις σε τέτοιο συμπέρασμα για πρόσωπο που κατέχει αξίωμα όπως αυτό του Δημάρχου, αλλά δυστυχώς τα αξιώματα δεν λένε τίποτα από μόνα τους όταν το πρόσωπο είναι ακατάλληλο ή διαταραγμένη προσωπικότητα, καθώς το σίγουρο είναι, ότι δεν μπορεί το αξίωμα να θεραπεύσει οποιαδήποτε ασθένεια.
Υπόσχομαι από αυτό το blog ότι αν συνεχίσει να στρέφεται ο Στ. Γεωργόπουλος στους εργαζόμενους του δήμου, θα βγουν στην φόρα πράγματα και θάματα…
Αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώνει… Αν θέλει να ασχοληθεί ο Γεωργόπουλος με την διοίκηση καλώς να το κάνει, αλλά διοίκηση δεν είναι να στρέφεσαι σε εργαζομένους των 700 ευρώ, ούτε να πετάς στον δρόμο οικογένειες, εξασφαλίζοντας από την άλλη παχουλούς μισθούς για συγγενικά πρόσωπα και φίλους.
Δεν είναι δυνατό μετά από 2 χρόνια απραξίας ακόμα να ασχολείται ο κος Δήμαρχος με τους εργαζόμενους και το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους να τους εξοντώσει.
Έχει καταφέρει να εξοντώσει εργαζόμενους πλήττοντας την αξιοπρέπεια τους, οδηγώντας τους στην απόγνωση όταν παραμένουν απλήρωτοι για μήνες, δημιουργώντας κλίμα ανασφάλειας και τρομοκρατίας.
Αυτό ήταν το Όραμα για το Ηράκλειο Κε Γεωργόπουλε?
Αυτό είναι ο εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες!
Να σας πω την αλήθεια νομίζω πως ξέρω για πιο λόγο ο Σταύρος έχει αυτή την εμμονή με τους εργαζόμενους στον δήμο.
Καταρχήν δε του κάθισε όπως το φαντάζονταν το αξίωμα. Ο Γεωργόπουλος πίστευε ότι θα περπατάει στους δρόμους του Ηρακλείου και οι πολίτες θα πεταγόντουσαν στο δρόμο θέλοντας να του σφίξουν το χέρι και τραγουδώντας το ωσαννά.
Φυσικά τίποτα από αυτά δε συνέβη μετά την εκλογή του ως δήμαρχος, ενώ η κουστωδία αποτελείται από τα ίδια πρόσωπα όπως και προεκλογικά, δηλαδή από τους οδηγούς του, τον Παπουτσή, Οικονομίδη, και κάποιους άλλους παρατρεχάμενους.
Τι μένει λοιπόν για να αισθανθεί ο Σταύρος ότι το αξίωμα που τόσο μόχθησε για να κατακτήσει έχει κάποιο αντίκρισμα για τον ίδιο εκτός από τα 6.000 ευρώ που αμείβεται μηνιαίως?
Η άσκηση εξουσίας απέναντι στους εργαζομένους. Όσο πιο σκληρή, όσο πιο αδυσώπητη τόσο μεγαλύτερη είναι η ηδονή για τον Σταύρο.
Όποτε καταλήγουμε ότι ο δήμος Ηρακλείου θα είναι για 2 ακόμα χρόνια στα χέρια μιας αρρωστημένης προσωπικότητας που θα ασελγεί σε ψυχές, θεσμούς και στην τοπική κοινωνία του Ηρακλείου.
Μπορείτε να το δεχτείτε αυτό?