Η χώρα μας δεν βρέθηκε τυχαία στην θέση που είναι σήμερα, να έχουμε γίνει οι καραγκιόζηδες της Ευρώπης, να κινδυνεύουμε να γίνουμε η 1η τριτοκοσμική χώρα της δύσης. Έχουμε μπει και τυπικά (αν και ο Καλλικράτης φρενάρει τους υποψηφίους) σε προεκλογική περίοδο. Εδώ και καιρό έχει αρχίσει να πέφτει χρήμα στις τοπικές εφημερίδες, προκειμένου να έχουν μια πιο διακριτική αντιμετώπιση στον δήμαρχο και την δημοτική αρχή.
Από την άλλη όσες παρατάξεις υποσχεθούν ή χώσουν χρήμα θα έχουν και εκείνες ιδιαίτερη μεταχείριση από τον τοπικό τύπο.
Όταν αυτό συμβαίνει στο χωριό μας, φανταστείτε τι γίνεται σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας.
Γι΄αυτό οι δημοσιογράφοι έχουν γίνει εκδότες και καναλάρχες, γι’ αυτό οι εκδότες έχουν γίνει εργολάβοι, γι’ αυτό αναρωτιόμαστε αν υπάρχει πολιτικός που δεν έφαγε μέχρις σκασμού.
Είχαμε καιρό να αναρτήσουμε κάποιο κείμενο, όχι γιατί μας έχωσε φράγκα ο Στ. Γεωργόπουλος, αλλά όλη αυτή η κατάσταση που επικρατεί μας προκαλεί αηδία και απογοήτευση, είτε τοπικά, είτε υπερτοπικά.
Υπάρχουν διάφορα σενάρια που κυκλοφορούν, καθώς και θέματα τα οποία είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να δείτε στον τοπικό τύπο, τα οποία τις επόμενες ώρες θα αναρτηθούν στο blog.