Από τον χειρισμό μιας τέτοιας ευκαιρίας κρίνονται πολλά και δεν χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα.
Σε αυτό δε παίζει ρόλο αν είσαι καλό ή κακό παιδί, ούτε αν έχεις εκ των προτέρων τις απαραίτητες ικανότητες, υπάρχουν πολλά παραδείγματα ανθρώπων που μεγαλούργησαν απλώς αρπάζοντας την ευκαιρία που τους δόθηκε.
Επικεντρώνομαι στην διαχείριση της ευκαιρίας λοιπόν, σε κάτι που κάποιος είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του και με τον καιρό έγινε συνειδητή προοπτική, οι συγκυρίες τον ευνόησαν και ίσως νωρίτερα από ότι περίμενε το όνειρο του έγινε πραγματικότητα….
Και μετά?
Τι το κάνεις αυτό?
Εκεί είναι όλο το μυστικό…
Ή θα διαπρέψεις ή θα αποτύχεις πανηγυρικά.
Στην περίπτωση του Π. Βλασσόπουλου, κατά την γνώμη μου, λειτούργησαν πρότυπα που πιθανών να συμβουλεύεται ακόμα και τώρα!, που τον κατευθύνουν όπως θέλουν, που στην ουσία λειτούργει άβουλα χωρίς να το καταλαβαίνει, η τυφλή εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που δεν χρωστάνε συμβουλές, αλλά έχουν τους λόγους τους να παίζουν αυτό τον ρόλο, μοιάζει σαν να πηδάς από αεροπλάνο κρατώντας το χέρι του συμβούλου ενώ αλεξίπτωτο φοράει μόνο εκείνος.
Συνεπώς όποτε θέλει σε αφήνει ή καλύτερα θα σε αφήσει από ύψος ανάλογα την ζημιά που θέλει να πάθεις.
Ο Π. Βλασσόπουλος αντί να περιχαρακώσει την ευκαιρία της ζωής του, έχει αφεθεί στα χέρια τέτοιων προσώπων αφενός, αφετέρου έχει διώξει και διώχνει με την στάση του ανθρώπους έμπιστους που θα μπορούσαν να του προσφέρουν ασπίδα προστασίας από τέτοιες πονηρές παγίδες.
Το χειρότερο είναι ότι πιθανόν τους πραγματικά έμπιστους να τους θεωρεί καιροσκόπους, και εκείνους που πραγματικά τον καταστρέφουν τους εμπιστεύεται με κλειστά μάτια.
Αυτό και μόνο το χαρακτηριστικό, αποδεικνύει ότι ο δήμαρχος δεν έχει ένστικτο και την απαραίτητη αντίληψη για να δικαιώσει όσους τον ψήφισαν για δήμαρχο της πόλης.
Η συνέχεια της διοίκησης θα είναι ένας αγχωτικός αγώνας δρόμου για να μην τερματίσει χειρότερη από εκείνη του πρώην δημάρχου Στ. Γεωργόπουλου.
Δεν αποκλείω ακόμα και την πιθανότητα να πλησιάσει το ρεκόρ παραιτήσεων δημοτικών συμβούλων, κάτι που είναι η χείριστη εικόνα για μια διοίκηση.
Για να το πω πιο απλά, δε παίζεις πόκα αν δεν ξέρεις έχοντας απλά κάποιον να σου λέει αν θα τραβήξεις φύλλο, αν θα ποντάρεις, αν θα πας πάσο κτλ.
Πόσο μάλλον όταν αυτός ο άλλος έχει την φήμη του δεινού παίκτη και μπορεί να σε οδηγήσει εύκολα στο να χάσεις.
Κοντεύουν να συμπληρωθούν 10 μήνες από τότε που ανέλαβε η νέα διοίκηση, και ο κάθε μήνας που περνάει φαίνεται χειρότερος από τον προηγούμενο.
Αντί να γίνονται βήματα προς τα εμπρός, αντί να γίνονται αντιληπτές κάποιες καθυστερήσεις, η ανεπάρκεια διοίκησης των προηγούμενων μηνών, ο χρόνος προχωρά σε βάρος της αδυναμίας που παρουσιάζει μέχρι σήμερα η διοίκηση του δήμου.
Τα πάντα σέρνονται, δε ρολλάρει τίποτα όπως πρέπει, ενώ οι προβλέψεις είναι μόνο δυσάρεστες όσο παραμένει αυτή η κατάσταση.
Παρόλα αυτά τίποτα δεν φαίνεται να θορυβεί τους διοικούντες και πρώτα από όλους τον δήμαρχο.
Όχι πως δε γνωρίζει τι συμβαίνει, αλλά μάλλον θεωρεί ότι αν δεν σπάσει, επιτέλους, τα περιβόητα αυγά κουτσά στραβά το σύστημα θα λειτουργήσει.
Προσωπικά θεωρώ ότι είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολο να αλλάξει η κατάσταση, γιατί πλέον ο δήμαρχος χρειάζεται να σπάσει αυγά μέσα στην δημοτική του ομάδα, που προς το παρόν παίζει τον ρόλο του πυροσβεστήρα.
Αλλά έτσι είναι η ζωή…
Η ευκαιρία μια φορά σου έρχεται, μπορεί να έχει διάρκεια 4 χρόνια, αλλά στο χέρι σου είναι αν τα 4 χρόνια θα τα κάνεις 14 ή κόλαση.