ΑΝ ΔΕ ΤΑΙΡΙΑΖΑΝΕ ΔΕ ΘΑ ΣΥΜΠΕΘΕΡΙΑΖΑΝΕ...


Από το προφίλ του Γ. Κεσκινίδη στο FB.

“Περί έργων και αισθητικής”
Δυστυχώς δεν ξέμεινε ο φωτισμός από το ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ...
Δυστυχώς ο φωτισμός για την ανάδειξη ενός ιστορικού κτιρίου της πόλης μας είναι επιλογή της Δημοτικής Αρχής.

”O όρος κιτς , πιθανότατα γερμανικής καταγωγής, χρησιμοποιείται κυρίως υποτιμητικά για την περιγραφή έργων τέχνης ή εν γένει αντικειμένων των οποίων η αισθητική θεωρείται ψεύτικη, επιτηδευμένη ή ευτελής, στερούμενη βαθιάς σκέψης, και με αποκλειστικό σκοπό την τέρψη του θεατή”
Για την ιστορία:
Η «Βίλα Στέλλα» βρίσκεται στην οδό Γαλήνης και Σοφίας 5. Είναι παράρτημα του Πολιτιστικού Κέντρου. 
Ανήκε στην οικογένεια Καβούρη, η οποία προσέφερε το κτίριο ως δωρεά στο Δήμο. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί πως η κεντρική αίθουσα ονομάστηκε αίθουσα «Μίμη Καβούρη», στη μνήμη του πρώην 
Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Ηρακλείου και ανιψιού των δωρητών, ο οποίος απεβίωσε το 2011.
Με απόφαση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. χαρακτηρίστηκε το 1982 διατηρητέο κτίριο.
Αξίζει να περάσετε μια βόλτα για να διαπιστώσετε την αισθητική υποβάθμιση του χώρου.


Σχόλιο του Blogger...

Κατά διαβολική σύμπτωση, και ο Γεωργόπουλος είχε κάνει μία παρόμοια παρέμβαση όχι τόσο προχωρημένη βέβαια όπως του Μπάμπαλου... 

Στην Κηφισιάς, παράλληλα με τις γραμμές του τρένου, ο Γεωργόπουλος βρήκε απαραίτητο να κάνει την αισθητική παρέμβαση το 2007... με Ξεφτισμένο πράσινο και κοκκινοροζέ φωτισμό…

Ας θυμηθούμε την Rave γέφυρα του Γεωργόπουλου...